ما
معتقديم: امام بايد معصوم از هر گناه و خطا باشد زيرا علاوه بر آنچه در تفسير
آيه بالا آمد، غير معصوم نمىتواند بطور كامل مورد اعتماد واقع شود، و اصول و فروع
دين را از او اخذ نمايد، و به همين دليل معتقديم «گفتار امام» همچون «افعال» و
«تقرير» او حجّت و دليل شرعى است (منظور از «تقرير» آن است كه در برابر او كارى
انجام دهند و او با سكوت خود آن را امضا كند).
***
47- امام پاسدار شريعت است
ما
معتقديم: امام هرگز «شريعت و قانون تازه» اى از خود نمىآورد، بلكه وظيفه او
پاسدارى و حفظ شريعت و آيين پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و كار او تبليغ و
تعليم و حفظ و معرّفى و هدايت به سوى اين آيين مقدّس است.
***
48- امام آگاهترين مردم به اسلام
است
و نيز معتقديم: امام بايد نسبت به تمام اصول و فروع اسلام و احكام و قوانين آن و معنى و
تفسير قرآن، آگاهى كامل داشته باشد، و علم او نسبت به آن علوم جنبه الهى دارد و از
پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله به او مىرسد.
آرى چنين علمى است كه مىتواند به طور كامل مورد اعتماد