بخش پنجم: مسأله امامت‌

44- هميشه امامى وجود دارد

ما معتقديم: همان گونه كه حكمت خداوند ايجاب مى‌كند پيامبرانى براى هدايت انسان‌ها بفرستد، حكمتش ايجاب مى‌كند كه بعد از پيامبران در هر عصر و زمانى، امام و پيشوايى از سوى خدا براى هدايت انسان‌ها وجود داشته باشد تا شرايع انبيا و اديان الهى را از تحريف و تغيير حفظ كنند، نيازهاى هر زمان را روشن سازند و مردم را به سوى خدا و عمل به آيين پيامبران دعوت نمايند، در غير اين صورت هدف آفرينش انسان كه تكامل و سعادت است عقيم مى‌ماند، بشر از راه هدايت باز مى‌ماند، شرايع انبيا ضايع مى‌گردد و مردم سرگردان مى‌شوند.

به همين دليل معتقديم بعد از پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله در هر عصر و زمانى امامى وجود داشته است: «يا ايُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصّادِقينَ؛ اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! تقواى الهى پيشه كنيد و با صادقان باشيد». [1]

اين آيه مخصوص به زمانى نيست و همراه بودن بى‌قيد و شرط با

[1]. سورة توبه، آيه 119