مى‌شويد، اين امرى است حتمى و قطعى بر پروردگارت، سپس آنها را كه تقوا پيشه كرده‌اند از آن رهايى مى‌بخشيم و ظالمان را، در حالى كه به زانو درآمده‌اند در آن رها مى‌سازيم». [1]

عبور از اين گذرگاه صعب العبور خطرناك بستگى به چگونگى اعمال انسان‌ها دارد چنان كه در حديث معروفى مى‌خوانيم:

مِنْهُمْ مَنْ يَمُرُّ مِثْلَ الْبَرْقِ، وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمُرُّ مِثْلَ عَدْوِ الْفَرَسِ، وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمُرُّ حَبْواً، وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمُرُّ مَشْياً، وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمُرُّ مُتَعَلِّقاً، قَدْ تَأْخُذُ النّارُ مِنْهُ شَيئاً وَ تَتْرُكُ شَيْئاً؛

بعضى مانند برق از آن مى‌گذرند و بعضى همچون اسب تيزرو، بعضى با دست و زانو، بعضى همچون پيادگان و بعضى به آن آويزان مى‌شوند (و مى‌گذرند!) گاه آتش دوزخ از آنها چيزى را مى‌گيرد و چيزى را رها مى‌كند!». [2]

امّا «ميزان» چنان كه از نامش پيداست وسيله‌اى است براى سنجش اعمال انسان‌ها، آرى در آن روز همه اعمال ما را مى‌سنجند و ارزش و وزن هر يك را آشكار مى‌كنند:

«وَ نَضَعُ الْمَوازينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيمَة فَلا تُظْلَمُ نَفْس شَيْئاً وَ انْ كانَ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ اتَيْنا بِها وَ كَفى بِنا حاسِبينَ؛ ما ترازوهاى عدل را در روز قيامت برپا مى‌كنيم، و به هيچ كس كم‌ترين ستمى نمى‌شود، حتّى اگر به مقدار سنگينى يك دانه خردل (كار نيك و بدى) داشته باشد ما آن را

[1]. سوره مريم، آيات 71 و 72

[2]. اين حديث با مختصر تفاوتى در منابع معروف شيعه و اهل سنّت، مانند كنز العمّال حديث 39036 و قرطبى، جلد 6، صفحه 4175 ذيل آيه 71 سوره مريم و صدوق در امالى خود آن را از امام صادق عليه السلام نقل كرده است. در صحيح بخارى نيز بابى ديده مى‌شود تحت عنوان «الصّراط جسر جهنّم» (صحيح بخارى، جلد 8، صفحه 146)