لِلتَّقْوى؛
هرگز دشمنى با جمعيّتى، شما را به گناه و ترك عدالت نكشاند، عدالت كنيد كه به تقوا
و پرهيزكارى نزديكتر است». [1]
***
28- تلاوت، تدبّر، عمل
ما
معتقديم: تلاوت قرآن از افضل عبادات است و كمتر عبادتى به پايه آن مىرسد،
چرا كه اين تلاوت الهامبخش انديشه در قرآن، و انديشه و تفكّر، سرچشمه اعمال صالح
است.
قرآن خطاب به
پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله مىگويد: «قُمِ
اللَّيْلَ الّا قَليلًا* نِصْفَهُ اوِ انْقُصْ مِنْهُ قَليلًا* اوْزِدْ عَلَيْهِ
وَرتَّلِ الْقُرآنَ تَرْتيلًا؛ ... شب را جز كمى بپاخيز، نيمى از شب را
(بيدار باش) يا كمى از آن كم كن، يا بر آن بيفزا، و قرآن را با دقّت و تأمّل
بخوان!». [2]
و خطاب به
همه مسلمانان مىگويد: «فَاقْرَؤُا ما تَيَسَّرَ مِنَ
الْقُرآنِ؛ آنچه براى شما ميسّر است قرآن بخوانيد!». [3]
ولى همان
گونه كه گفته شد تلاوت قرآن بايد وسيلهاى براى تفكّر و تدبّر در معنى و محتواى آن
باشد، و تفكّر و انديشه نيز بايد، مقدّمه عمل به قرآن گردد:
«افَلا يَتَدَبَّرُونَ القُرآنَ امْ عَلى قُلُوبٍ اقْفالُها؛
آيا آنها در قرآن تدبّر نمىكنند يا بر دلهايشان قفل نهاده شده است».
[4]
«وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرآنَ لِلذِّكْرِ
فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ؛ ما قرآن را براى تذكّر آسان