انْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَ الميزانَ لِيَقُومَ النّاس بِالْقِسْطِ؛ ما رسولان خود را با دلايل روشن فرستاديم و با آنها كتاب آسمانى و ميزان (شناسايى حق از باطل و قوانين عادلانه) نازل كرديم تا مردم (جهان) قيام به عدالت كنند». [1]

22- نفى امتيازات قومى و نژادى‌

ما معتقديم: پيامبران خدا مخصوصاً پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله هيچ گونه امتياز «نژادى» و «قومى» را نمى‌پذيرفتند، بلكه تمام نژادها و زبان‌ها و اقوام و ملّت‌هاى جهان، همه و همه در نظرشان يكسان بود؛ قرآن خطاب به همه انسان‌ها مى‌گويد: «يا ايُّهَا النّاسُ انّا خَلَقْناكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَ أنْثى وَ جَعَلْناكُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا انَّ اكْرَمَكُمْ عِنْدَاللَّهِ اتْقاكُمْ؛ اى مردم ما شما را از يك مرد و زن آفريديم و شما را تيره‌ها و قبيله‌ها قرار داديم تا يكديگر را بشناسيد (ولى اينها ملاك امتياز نيست) گرامى‌ترين شما نزد خداوند با تقواترين شماست!». [2]

در حديث معروفى از پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله آمده است كه در سرزمين منى (در مراسم حج) در حالى كه بر شترى سوار بود رو به سوى مردم كرد، و اين سخنان را ايراد فرمود: «يا ايُّهَا النّاس! الا انَّ رَبَّكُمْ واحِد وَ انَّ اباكُمْ واحِد، الا لا فَضْلَ لِعَربِىٍ عَلى عَجَمىٍّ، وَ لا لِعَجَمىٍّ عَلى عربىٍّ، وَلا لَاسْوَدٍ عَلى احْمَرٍ وَلا لَاحْمَرٍ عَلى اسْوَدٍ، الّا بِالتَّقْوى، الا هَلْ بَلَّغْتُ؟! قالُوا نَعَم! قالَ لِيُبَلِّغِ الشّاهِدُ الْغائِبَ؛ اى مردم! بدانيد: خداى‌

[1]. سوره حديد، آيه 25

[2]. سوره حجرات، آيه 13