موجود است: «الَّذينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِىَّ الامّى الَّذى يَجِدُونَهُ مَكْتُوباً عِنْدَهُمْ فِى التَّوْريةِ وَ الانْجيل ... اولئكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛ آنها كه از رسول خدا، پيامبرِ درس نخوانده (ولى عالم و آگاه) پيروى مى‌كنند، همان پيامبرى كه صفاتش را در تورات و انجيلى كه نزدشان است مى‌يابند، آنها رستگارانند». [1]

به همين دليل تاريخ مى‌گويد: مدّتى قبل از ظهور پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله گروه عظيمى از يهود به مدينه آمدند و با بى‌صبرى انتظار ظهورش را مى‌كشيدند، چون در كتب خود يافته بودند كه او از اين سرزمين ظهور مى‌كند، هر چند بعد از طلوع اين آفتاب گروهى از آنها ايمان آوردند و گروهى ديگر كه منافع خود را در خطر مى‌ديدندبه مخالفت برخاستند!

21- پيامبران و اصلاح تمام شؤون زندگى‌

ما معتقديم: اديان الهى كه بر پيامبران خدا نازل شده-/ مخصوصاً دين اسلام-/ تنها ناظر به اصلاح زندگى فردى يا منحصر به مسائل معنوى و اخلاقى نبوده است بلكه اصلاح و بهبود تمام شؤون اجتماعى را نيز در بر مى‌گرفته، حتّى بسيارى از علوم و دانش‌هاى مورد نياز براى زندگى روزانه را مردم از آنان آموختند كه به بعضى از آنها در قرآن اشاره شده است.

و نيز معتقديم: يكى از مهم‌ترين اهداف آن پيشوايان الهى اقامه عدالت در جامعه بشرى بوده است: «لَقَدْ ارْسَلْنا رُسُلَنا بِالبَيِّناتِ وَ

[1]. سوره اعراف، آيه 157