معصومان و فرشتگان چون به اذن خداست، عين توحيد است‌ «ما مِنْ شَفيعٍ الّا مِنْ بَعْدِ اذْنِهِ؛ هيچ شفاعت كننده‌اى جز با اذن او نيست». [1]

شرح بيشتر درباره اين مسأله و مسأله توسّل را در مبحث نبوّت انبيا خواهيم داشت.

9- عبادت مخصوص اوست‌

ما معتقديم: عبادت مخصوص ذات پاك خداست (همان گونه كه در بحث توحيد عبادت اشاره شد) بنابراين هر كس غير او را پرستش كند «مشرك» است، دعوت همه انبيا نيز روى اين مسأله متمركز بوده است‌ «اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ الهٍ غَيْرُهُ؛ خدا را پرستش كنيد كه معبودى جز او نداريد».

اين سخنى است كه در قرآن مجيد بارها از پيامبران نقل شده است. [2]

جالب است كه ما مسلمانان هميشه در نمازهاى خود هنگام تلاوت سوره حمد اين شعار مهمّ اسلامى را تكرار مى‌كنيم: «ايّاكَ نَعْبُدُ وَ ايّاكَ نَسْتَعينُ؛ تنها تو را پرستش مى‌كنيم و تنها از تو يارى مى‌جوييم».

روشن است اعتقاد به شفاعت انبيا و فرشتگان به اذن و فرمان خدا كه در آيات قرآن آمده است به معنى عبادت نيست.

همچنين توسّل به پيامبران به اين معنى كه از آنها خواسته شود كه از ساحت مقدّس پروردگار حلّ مشكلى را براى توسّل جوينده بخواهند،

[1]. سوره يونس، آيه 3

[2]. سوره اعراف، آيات 59، 65، 73، 85 و ...