ما
معتقديم: از مهمترين مسائل درباره معرفة اللَّه، معرفت مسأله توحيد، و
يگانگى ذات پاك اوست، در واقع توحيد تنها يكى از اصول دين نيست، بلكه روح و خمير
مايه تمام عقايد اسلامى است، و با صراحت مىتوان گفت: اصول و
فروع اسلام در توحيد شكل مىگيرد، همه جا سخن از توحيد و يگانگى است،
وحدت ذات پاك و توحيد صفات و افعال خدا و در تفسيرى ديگر وحدت دعوت انبياء، وحدت
دين و آيين الهى، وحدت قبله و كتاب آسمانى ما، وحدت احكام و قوانين الهى درباره
تمام افراد بشر، و بالاخره وحدت صفوف مسلمين، و نيز وحدت يوم المعاد.
به همين دليل
قرآن مجيد هر گونه انحراف از توحيد الهى و گرايش به شرك را، گناهى نابخشودنى
مىشمرد: «انَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ انْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ
مادُون ذلِك لِمَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُشرِك بِاللَّهِ فَقَدِ الفْتَرى اثْماً
عَظيماً؛ خداوند (هرگز) شرك را نمىبخشد، و پايينتر از آن را براى هر كس
بخواهد (و شايسته بداند) مىبخشد، و آن كس كه براى خدا همتايى قرار دهد گناه بزرگى
مرتكب شده است». [1]
«وَ لَقَد أوحِىَ الَيْكَ وَ الَى الَّذينَ مِنْ
قَبْلِكَ لَئِنْ اشرَكْتَ لَيَحْبِطَنَّ عَمَلُكَ وَ لَتَكُونَنَّ مِنَ
الْخاسِرينَ؛ به تو و همه پيامبران پيشين وحى شده كه اگر مشرك شوى تمام اعمالت
تباه مىگردد، و از زيانكاران خواهى بود». [2]