حسين‌بن على عليه السلام سيّد جوانان اهل بهشت‌ [1] فرزند اميرمؤمنان على عليه السلام و فاطمه زهرا عليها السلام دخت گرامى پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله، مراسم عزادارى را برپا مى‌داريم، تاريخ زندگى آنها و رشادت‌هايشان را تحليل مى‌كنيم و از اهداف آنها سخن مى‌گوييم و بر ارواح پاك آنان درود مى‌فرستيم.

ما معتقديم: كه بنى‌اميّه، حكومت خطرناكى را تشكيل داده بودند، بسيارى از سنن پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله را تغيير داده و كمر بر محو ارزش‌هاى اسلامى بسته بودند.

حسين‌بن على عليه السلام در سال 61 هجرى بر ضدّ يزيد كه مردى بسيار آلوده به گناه و سبكسر و بيگانه از اسلام بود، و متأسّفانه بر كرسى خلافت اسلامى تكيه زده بود، قيام كرد، هر چند او و تمام يارانش در عراق در سرزمين كربلا شهيد شدند و زنان خانواده‌اش اسير گشتند، ولى خون آنها هيجان عجيبى در تمام مسلمانان آن زمان به وجود آورد، قيام‌ها يكى بعد از ديگرى بر ضدّ بنى‌اميّه آغاز شد و ضربات كوبنده بر پايه‌هاى كاخ ظلم و بيدادگرى آنان وارد آمد، و سرانجام طومار زندگى كثيفشان پيچيده شد، و جالب اين‌كه تمام قيام‌هايى كه بعد از واقعه عاشورا بر ضدّ حكومت بنى‌اميّه صورت گرفت تحت عنوان الرّضا لآل محمّد و يا لثارات الحسين بود، و بعضى از اين شعارها حتّى در دوران حكومت‌هاى خودكامه بنى‌عبّاس نيز ادامه‌

[1]. حديث «الحسن و الحسين سيّداشباب اهل الجنّة؛ حسن و حسين دو آقاى جوانان اهل بهشتند» در صحيح‌ترمذى از ابوسعيد خدرى و حذيفه (جلد 2، صفحه 306 و 307) و صحيح ابن‌ماجه در باب فضائل اصحاب رسول‌اللَّه و در مستدرك الصحيحين و حلية الاولياء و تاريخ بغداد و اصابه ابن‌حجر، و كنز العمال و ذخائر العقبى و بسيارى از كتب ديگر نقل شده است‌