حضرت فرمود: اين سوره شفاء هر درد و بيمارى است جز مرگ.

از حضرت امام صادق نقل شده است كه فرمود: كسى كه از حمد شفا نيابد هيچ چيز او را خوب نميكند.

امير المؤمنين از رسول اكرم نقل ميكند كه خدا بمن گفت‌(وَ لَقَدْ آتَيْناكَ سَبْعاً- مِنَ الْمَثانِي وَ الْقُرْآنَ الْعَظِيمَ‌)»[1] (اى محمّد همانا ما هفت آيه با ثنا (سوره حمد)- و قرآن با عظمت را براى تو فرستاديم) حضرت ميگويد خدا سوره حمد را در برابر همه قرآن قرار داد و بر نازل كردن آن بخصوص بر من منّت نهاد بعد فرمود:

فاتحة الكتاب شريفترين چيزى است كه در گنجينه‌هاى عرش است.

خداوند محمّد را بدان اختصاص و شرافت داد و هيچكدام از پيامبران را با او در اين جهت شريك ننمود. جز سليمان كه باو از اين سوره (بسم اللَّه ....) داده شد.

همانطور كه قرآن از زبان بلقيس اين چنين حكايت ميكند:(إِنِّي أُلْقِيَ إِلَيَّ كِتابٌ كَرِيمٌ إِنَّهُ مِنْ سُلَيْمانَ وَ إِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ)[2] (نامه‌اى گرامى بمن داده‌اند از جانب سليمان و بنام خداى رحمن و رحيم است).

سپس فرمود: هر كه آن را بخواند در حالى كه بدوستى محمّد و آل او معتقد.

و بظاهر و باطن آن مؤمن، و پيرو فرمانش باشد خداوند در برابر هر حرفى از آن حسنه‌اى باو ميدهد كه هر يك از آن بالاتر از دنيا با همه اموال و خيراتش مى‌باشد.

و اگر كسى بدين سوره كه خوانده ميشود گوش فرا دهد بمقدار يك سوم از ثواب و اجر خواندنش را خواهد داشت اين چيز را غنيمت شمرده و آن را بيشتر كنيد تا موقعش نگذرد و حسرت و آه در دلتان نماند.

استعاذه‌

همه قراء اتفاق دارند كه قبل از( بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌) «استعاذه» (بخدا پناه‌

[1] آيه 87 از سوره حجر.

[2] آيه 29 از سوره نمل