آواز، موسيقى، تئاتر و امثال آنها شود، بحثى لفظى است. رهبر انقلاب كه‌ مى‌گويد بزرگترين خطر براى انقلاب ما خطر فرهنگى است آيا‌ مى‌توان گفت كه منظور او از خطر اين است كه رقصهاى محلى تعطيل شود؟ حال اگر ما رقصهاى محلى را احيا كنيم با تهاجم فرهنگى مبارزه كرده ايم؟ آيا منظور دشمنان از تهاجم فرهنگى اين است كه‌ مى‌گويند مثل ما برقصيد؟ آيا براى مقابله با تهاجم فرهنگى دشمن بايد سازهاى قديمى و مطربهاى خودمان را به ميدان بياوريم و از گوشه و كنار رسوم قديم را نو كنيم؟

نابود كردن ارزشهاى اسلامى، هدف دشمن از تهاجم فرهنگى

فرهنگ شامل رقص هم‌ مى‌شود؛ اما اين مطلب چه ربطى به مسأله مبارزه با تهاجم فرهنگى دارد؟ خطرى كه ما را تهديد‌ مى‌كند از دست دادن باورها و ارزشهاى انقلاب و فراموشى اعتقادات و مبانى دينى است. اين باورها و ارزشها سالها فراموش شده بود ولى به بركت انقلاب و خونهاى شهيدان دوباره زنده شده است. به اينكه مانند هزار سال پيش برقصيم يا مانند آنها موسيقى بنوازيم احياى ارزشهاى اسلامى گفته نمى‌شود. چرا راه را اشتباه‌ مى‌رويم؟ چه كسى ما را به اشتباه‌ مى‌اندازد؟‌ مى‌گويند: پخش فيلمهاى ويدئويى بدآموز يكى از مظاهر هجوم فرهنگى است؛ مانند فيلمهاى سينمايى مبتذلى كه شركت هاليوود‌ مى‌سازد. بنابراين، ما بايد با آنها مبارزه كنيم، خودمان فيلمى بسازيم شبيه فيلمهايى كه آنها‌ مى‌سازند؛ اما قدرى كم رنگتر، تا با هجوم آنها مبارزه شود! يعنى وقتى جوانان ما ببينند كه خودمان هم فيلمهايى داريم كه جاى فيلمهاى هاليوود را‌ مى‌گيرد ديگر به سراغ آنها نمى‌روند! گويى مشكل بر سر اين