مطرود باشد. اگر کساني جلوي امر به معروف و نهي از منکر را بگيرند، درواقع، حق انسانيت را تضييع کرده‌اند. از‌این‌روی جهاد با چنين اشخاصي، يکي از موارد جهاد واجب در قانون اسلام است.

بدون ترديد، آن معروف و منکري که در اسلام مطرح است، آن معروف و منکري است که ارتباط با دين دارد؛ و‌الا افراد اگر چيزي براي دنيايشان ضرر داشته باشد، با جديت براي مقابله با آن اقدام مي‌کنند؛ مثلاً اگر کسي بخواهد بهداشت عمومي را با خطر مواجه سازد، يا احتمال مبتلا شدن مردم به امراض مسري وجود داشته باشد، گروه‌هاي مختلف عکس‌‏العمل نشان مي‏دهند. ازاين‌روست که در بسياري از کشورهاي غربي سيگار کشيدن در مجامع عمومي و در ساختمان‌هاي سرپوشيده ممنوع است؛ چه، ضرر سيگار را براي بدن و براي زندگي مادي‌شان درک کرده‏اند. اما آنچه ضرر براي دين و روحشان دارد، درک نمي‏کنند و به آن اهميتي نمي‏دهند. در همان کشورهاي غربي مشروبات الکلي همچون آب مصرف مي‏شود؛ اعتياد، دامان درصد فراواني از آنان را گرفته است؛ جنايت در هر روز بلکه در هر ساعت به وقوع مي­پيوندد؛ و مفاسد اخلاقي، کانون‌هاي خانوادگي را به‌شدت به خطر انداخته است. اين نمونه‌ها، بلاياي خانمان‌سوز عمومي است که بسياري به آن مبتلایند، ولي براي جلوگيري از آنها اقدامي نمي‏کنند؛ چراکه لازمه زندگي مدرن را در همين مي‌دانند. گاهي ممکن است مشابه همين سخنان در داخل يک کشور اسلامي همچون کشور ما هم زده شود. مثلاً وقتي براي مسئولاني، در مقاطعي از تاريخ