فشارهاي اقتصادي و نارضايتي است. از اين‌رو، شورش در مقايسه با انقلاب، بسيار زودگذر است و به شيوه‌هاي مختلف مي‌توان جلوي آن را گرفت.

2. حركات اعتراضي در شورش‌ها از سرعت بيشتري برخوردارند. از اين‌رو دامنهٔ آشوب در مدت كوتاه‌تري جامعه را در بر مي‌گيرد، در حالي‌كه انقلاب‌ها ريشه در حيات تاريخي يك ملت داشته و چه بسا سال‌هاي طولاني جهت شروع اولين جرقهٔ رفتارهاي انقلابي لازم باشد.

3. در شورش‌ها، رفتارهاي بسيار خشونت‌آميز و جنگ مسلحانه، از عناصر اصلي به‌شمار مي‌روند؛ ليكن در انقلاب‌ها، انقلابيون اصولاً با نوعي برنامهٔ سياسي و تا حدودي از طريق تاكتيك‌هاي نظامي حساب شده و بعضاً در قالب احزاب سياسي عمل مي‌كنند.

د ـ اصلاح

كلمهٔ «‌اصلاح»[1] كه در مقابل كلمهٔ «افساد» به كار برده مي‎شود، به معناي سامان بخشيدن و به صلاح آوردن مي‎باشد. معناي اين‎گونه كلمات كه به اصطلاح اديبان، از اضداد شمرده مي‎شوند، به كمك يك‌ديگر روشن مي‎شود؛ همانند كلمات روز و شب كه مفهوم هر يك از آن‌ها با توجه به مفهوم ديگري شناخته مي‎شود. با مقايسهٔ مفهوم روز، به‌معناي روشنايي، و مفهوم شب، به‌معناي تاريكي، بهتر مي‎توان مفهوم هر يك از اين كلمات را شناخت. كلماتي همچون خير و شر، خوبي و بدي، و اصلاح و افساد نيز از همين قبيل كلمات شمرده مي‎شوند. بنابراين كلمات اصلاح و افساد را بايد با يك‌ديگر مقايسه كرد تا بتوان مفهوم روشني از آن‌ها به ذهن آورد.

بايد به اين نكته نيز توجه داشت كه مفاهيم «صلاح» و «فساد» دو مفهوم ارزشي هستند و تعريف آن‌ها جز با توجه به مباني ارزشي هر جامعه امكان‎پذير نمي‎باشد. از اين‌رو، با نيكو شمردن اصلاحات و ناپسند شمردن افساد، نمي‎توان مصداق‌هاي آن‌ها را نيز مشخص نمود؛

1. Reform.