امپراتوري عظيم عثماني، «آتاتورك» را به قدرت رساندند، نهضت‌ها و حركت‌هاي اجتماعي سياسيِ ديني ايران را نيز به سوي الگوهاي ليبرالي و ملّي‌گرايانه سوق مي‌دادند و در نهايت نيز مي‌كوشيدند تا دولتي لائيك، همچون دولت رضاخان را بر سر كار ‌آورند. بي‌جهت نيست که با روي كار آمدن رضاخانِ ميرپنج و تأسيس سلطنت دست‌نشاندهٔ پهلوي در آذرماه 1304 ش، مبارزه با اسلام، آشكار شد. رضاشاه از يك سو، با اقدامات عنادآميزي همچون صدور فرمان كشف حجاب و ممنوعيت برگزاري مجالس عزاداري براي سيدالشهدا‌(عليه السلام) با اسلام مبارزه مي‌كرد، و از سوي ديگر با سركوبيِ مخالفان و ايجاد اختناق شديد در فضاي كشور، مانع هرگونه انتقاد و اعتراضي مي‌شد.

پس از تجزیهٔ دولت عثمانی، حکومت‌های دست نشاندهٔ بیگانگان، در سرزمین‌های اسلامی رشد یافتند که حکومت آتاتورك در ترکیه و حکومت رضاخان در ایران از جملهٔ آن‌ها بود. آیا می‌توانید به برخی از حکومت‌های دیگر اشاره کنید که وضعیت مشابهی را داشتند. در گفت‌وگو با دوستان خود، موارد متعدد را تجزیه و تحلیل کنید. آیا این موارد، حاکی از نقشهٔ شوم استعمارگران برای تجزیهٔ جهان اسلام نیست؟ آیا مرزبندی‌های جغرافیایی کنونی را هر راستای ایجاد تشتت و تفرقه در بلاد اسلامی نمی‌دانید؟

3. سركوب‌هاي داخلي، ويژگي مهم حكومت رضاخان

از همان زمان كه رضاخان،زمام امور را در دست گرفت، درصدد برآمد تا با سركوب مردم و نهضت‌هاي اجتماعي، موقعيت قدرت خود را مستحكم نمايد. از اين رو، در عرصه هاي مختلفي، با رفتارهاي مستبدانهٔ خود، آزادي هاي اساسي و مشروع مردم ايران را زير پاي گذاشت و از اين طريق، تا مدتي رژيم پهلوي را از هرگونه آسيب جدي حفظ نمود. در اين‌جا به برخي از قالب‌هاي مختلف اين سياست‌هاي مستبدانه اشاره خواهد شد.