آسيب‌ها ممكن است ناشي از ضعف نهاد اقتصادي كشور، نهاد تعليم و تربيت، نهاد ازدواج، نهاد امنيتي، نهاد فرهنگي و نهادهاي مهم ديگر كشور باشد.

خطراتي كه از ناحيهٔ مسؤولين نهادهاي نظام متوجه انقلاب مي‎شود به دو دسته تقسيم می‌شود: الف ـ گاهي اين‌گونه ضعف‌ها ناشي از جهل، غفلت، ناآگاهي، كم‌تجربگي مديران و اموري از اين قبيل است كه در اين صورت بايد پس از گذشت چند دهه از انقلاب، اين‎گونه ضعف‌ها به حداقل ممكن رسيده باشد. ب ـ ولي گاهي كمبودها، آسيب‌ها و خطراتي كه جامعه را تهديد مي‎كند، ناآگاهانه و از روي قصور و نارسايي نيست؛ بلكه تعمدي در كار است تا در نهادهاي اجتماعي اختلالي ايجاد شود. در اين صورت است كه فساد در درون جامعه خواهد جوشيد و به قسمت‌هاي ديگر سرايت پيدا خواهد كرد.

عمده تهديدهايي که از ناحيهٔ نهادهاي خود نظام متوجه نظام اسلامي مي‌گردند به طور مختصر در ذيل مي‌آيد:

4 ـ 1. آسيب‎پذيري ناشي از ضعف نهاد اقتصادي

بخشي از نهاد اقتصادي، مربوط به معادن، بخشي ديگر مربوط به كشاورزي، بخشي مربوط به صنايع و بخشي نيز مربوط به تجارت و بازرگاني مي‎شود. هدف تمام اين بخش‌ها تأمين معيشت مردم است. اگر نظامي بتواند اعتدالي در اين سازمان‌ها به وجود آورد و عملكرد مطلوبي را ارايه دهد، مردم از اين نظام رضايت خواهند داشت و حاضر خواهند شد تا براي دوام آن سختي‌ها و مرارت‌ها را نيز تحمل كنند. اما اگر مجموع دستگاه اقتصادي كشور نتواند نيازمندي مادي مردم را تأمين كند و روز به روز، گراني، تورم، بيكاري و ساير مظاهر بي‎اعتدالي در نظام اقتصادي افزايش يابد، طبعاً مردم از اين نظام ناراضي خواهند شد، زيرا اولين نيازي كه هر جامعه‎ يا انساني احساس مي‎كند، نيازهاي مادي است. در صورت عدم