قرني، بگذرد تا بتوان اين حادثهٔ عظيم تاريخي را به‌طورکامل تبيين و بازشناسي كرد. براي فراهم ساختن زمينهٔ تحقق چنين جامعه‎اي، هزاران پيامبر از جانب خداوند مبعوث گرديدند؛ ليكن به چنين توفيقي دست نيافتند. تنها نمونه‎اي كه بر اساس آيات قرآن كريم مي‎توان از آن ياد كرد، حكومت حضرت سليمان‌(عليه السلام)‌ است كه عظمت آن به اين وسعت نبوده است. با اين وجود، بسياري از ما، همانند ماهيِ در آب كه از اهميت آب غافل است، از وجود چنين نعمت بزرگي غافليم كه البته بايد از باب:

وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّث؛[1] و از نعمت پروردگار خويش [با مردم] سخن گوي،

به بيان عظمت اين انقلاب پرداخت تا همگان نسبت به نعمتي كه به آنان عطا شده، از آگاهي لازم برخوردار شوند.

از اين‌رو، در اين درس تلاش خواهد شد تا به بخشي از اين دستاوردها اشاره شود تا نسل سوم انقلاب، که نيازمند تصوير صحيحي از دوران پيش و پس از انقلاب است، به درک اين حرکت اجتماعي نايل آيد.

دستاوردهاي انقلاب اسلامي را مي‌توان در دو حيطهٔ داخلي و خارجي مورد بررسي قرار داد که در اين درس به زواياي مختلف آن اشاره خواهد شد.

2. دستاوردهاي داخلي انقلاب اسلامي

الف ـ تحقق آرمان‌هاي والاي اسلامي

با وقوع انقلاب اسلامي، زمينه‎اي فراهم گرديد تا ارزش‌ها و احكام اسلامي جامهٔ عمل به خود پوشاند و جامعهٔ اسلامي رنگ الهي به خود بگيرد. اين دستاورد عظيم، حركت چندين هزار سالهٔ انبيا و اولياي الهي را در جهت استقرار حكومت ديني به ثمر نشاند. يكي از