پيشوايان كفر پيكار كنيد‌؛ چرا كه آنها پيمانى ندارند. شايد (با شدّت عمل شما) دست بردارند.

همچنين خداوند هم در سوره تحريم آيه 9 و هم در سوره توبه آيه 73 فرمان مى‌دهد كه پيامبر و مسلمانان با «كفار» و «منافقان» بجنگند و با درشتى و خشونت با آنان رفتار كنند:

«يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفّارَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ»

اى پيامبر با كافران و منافقان جهاد كن و بر آنها سخت بگير، جايگاهشان جهنم است و چه بد سرنوشتى است.

به هر حال، قرآن دستور داده است كه درباره كسانى كه با منطق نمى‌شود با آنان سخن گفت و گستاخانه راه هدايت و ارشاد و دعوت پيامبر را سد كرده‌اند و از روى عناد و دشمنى و آگاهانه با اسلام مى‌جنگند، با خشونت و شدّت تمام برخورد شود و مسلمانان در آنان رعب و وحشت ايجاد كنند، تا خيال تجاوز و خيانت و ضربه زدن به مسلمانان به سرشان نزند و نمى‌شود به آنان گفت: شما به دين خودتان و ما نيز به دين خودمان، بيائيد دوستانه و برادرانه در كنار هم زندگى مسالمت‌آميزى داشته باشيم زيرا اين گروه هيچ عهد و پيمانى را به رسميت نشناخته و رعايت نخواهند كرد.