خواندن تسبيحات اربعه در نماز، اختلاف وجود دارد، در ضروريات نيز قرائت‌‌ها فرق مى‌‌كند.

چنين سخنى پذيرفته نيست؛ زيرا اولا، چنان‌‌كه گفتيم، احكام قطعى با احكام ظنى و مشكوك فرق دارد، و ثانياً، در احكام ظنى نيز فقط صاحب‌‌نظران مى‌‌توانند با رعايت روش‌‌شناسى فقه ـ و به كارگيرى قواعد اصول فقه فتوا دهند.

محدوده پذيرش قرائت‌‌هاى مختلف

الف) قرائت الفاظ

قرائت متعدد از الفاظ آيات، در صورتى كه از قاريان معتبر به تواتر نقل شده باشد قابل پذيرش است. در مجموع آيات قرآن، آياتى داريم كه به دو يا چند صورت قرائت شده است.[1] صاحب نظران نيز تا اندازه‌‌اى اين اختلاف قرائت‌‌ها را پذيرفته‌‌اند. البته خارج از اين محدوده، قاريان كنونى قرآن نمى‌‌توانند از پيش خود قرائت جديدى از الفاظ آيات ارائه دهند.

ب) تعدد معانى واژگان

برخى از الفاظ دو معنا دارند و ممكن است اراده هر دو معنا نيز صحيح باشد. داستان‌‌هاى جالبى از بزرگان در تأييد اين مطلب در برخى از كتاب‌‌ها آمده است و عالمان اصول فقه در باب «امكان اراده بيش از يك معنا از لفظ واحد» بدان پرداخته‌‌اند. فى‌‌الجمله مى‌‌توان پذيرفت كه يك لفظ با حفظ صيغه خاص