است كه آنها بيش از ديگران سقوط كردند و به دركات بيشتر و عميق‌‌ترى در جهنم فرو غلطيدند؟ علت اين انحطاط اين است كه آنها عارى از تزكيه و اخلاق نيكو و الهى بودند. پس علمى منشأ قرب الهى و ارزشمند است كه توأم با تزكيه و عمل باشد. و در واقع تربيت و تزكيه مقوّم فيض و رحمتى است كه توسط پيامبر گسترش مى‌‌يابد و بدون تزكيه، نه فقط علم سودى ندارد؛ بلكه گاهى زيانش بيشتر است. پس حذف عنصر تزكيه و تربيت به معناى فراهم كردن زمينه براى شيطان است. بنابراين، مقام تربيت و تزكيه از جمله مقامات رسول خدا(صلى الله عليه وآله) بود كه پس از ايشان اين مقام به اهل‌‌بيت(عليهم السلام) سپرده شد و آنها وظيفه تربيت و تزكيه مردم را به عهده گرفتند.

ذكر اين نكته لازم است كه پس از پيروزى انقلاب اسلامى و در دوران نخستوزيرى شهيد رجايى، به ابتكار شهيد حجة‌‌الاسلام والمسلمين دكتر باهنر در وزارت آموزش و پرورش، معاونت پرورشى و تربيتى تشكيل شد كه تا كنون ثمرات ارزشمندى داشته است. اما اكنون عده‌‌اى، يا از روى غفلت و نادانى و يا به سبب اغراض و اهداف ديگرى، در صدد حذف اين معاونت و واحد امور تربيتى هستند. بى‌‌شك حذف امور تربيتى از مدارس و بى‌‌توجهى به عنصر تربيت زمينه را براى نفوذ شياطين و منافقين و رواج اخلاق فاسد و منكرات در مدارس و دبيرستان‌‌ها فراهم مى‌‌آورد. ما به مسؤولان هشدار مى‌‌دهيم كه مسأله تربيت را كم‌‌ارزش تلقى نكنند و از نقش سازنده و حياتى آن غافل نگردند. اگر پست معاونت تربيتى و پرورشى را حذف مى‌‌كنند، عملا به دنبال حذف عنصر تربيت از نهادهاى آموزشى نباشند.