غالب و پيروز گرداند: وَ لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللّهُ بِبَدْر وَ أَنْتُمْ أَذِلَّةٌ فَاتَّقُوا اللّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ؛[1] و هر آينه خداوند شما را در [جنگ] بدر در حالى كه ناتوان بوديد [به علت كمى سپاه و سازوبرگ جنگ]يارى داد؛ پس از خدا پروا كنيد، باشد كه سپاس گزاريد.

اگر ما چون خيل بسيجيان عاشق و مؤمنى كه با امكانات بسيار محدود، اما با دلى سرشار از ايمان و توكل به خدا، دشمنى را كه از تجهيزات پيشرفته نظامى و حمايت گسترده قدرت‌‌هاى جهانى برخوردار بود شكست دادند و از كشور بيرون راندند، با ايمان به خدا و توكل بر او قدم در راه مبارزه نهيم، پيروز مى‌‌گرديم. وقتى ما براى خدا مبارزه كنيم، پيروزيم؛ خواه در مصاف با دشمنان خدا به پيروزى ظاهرى دست يابيم، و خواه در اين راه شهيد گرديم؛ چون رسيدن به سعادت ابدى و جاودانى آخرت اوج فلاح و رستگارى ماست: قُلْ لَنْ يُصِيبَنا إِلاّ ما كَتَبَ اللّهُ لَنا هُوَ مَوْلانا وَ عَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ. قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنا إِلاّ إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ؛[2] بگو: به ما نرسد مگر آنچه خدا براى ما نوشته است، او سرپرست ماست و مؤمنان تنها بايد بر خدا توكل كنند، بگو: آيا براى ما جز يكى از دو نيكى را انتظار مى بريد؟

ما بايد با توجه و توكل بر خداوند و توسّل به پيامبر(صلى الله عليه وآله) و اهل‌‌بيت(عليهم السلام) به روحيه و ايمانمان عمق و قوّت بخشيم. بر خداوند اعتماد و توكل داشته باشيم و مطمئن باشيم كه خداوند شكست‌‌ناپذير، و مشيت و اراده او تخلف‌‌ناپذير است. بايد بنگريم كه تا چه ميزان به خدا ايمان داريم، آيا واقعاً آخرت و خدا را باور داريم، يا اينكه دين و آخرت بر سر زبانمان هست و ايمانى به آنها نداريم و علاقه و محبت به دنيا دلمان را فرا گرفته است. ما بايد با تأسّى به پيامبر(صلى الله عليه وآله)و اولياى دين، در برابر شياطين، بدخواهان و دشمنان بايستيم و مقاومت كنيم و تا آخرين