وسوسه‌هاى شيطانى در ظلمات است و از جهت وجود امكانات و وسايلى كه زمينه را براى تبليغ دين فراهم مي‌كند، نورانى است. متأسفانه دشمنان ما بيش‌تر از ما از وسايل و امكانات بهره بردارى مي‌كنند و وقت آن رسيده است كه در اعمال و برنامه‌هايمان تجديد نظر كنيم. امروزه ادامه كارهاى تكرارى و تقليدى كافى نيست و ما بايد به فكر تجديد نظر در برنامه‌هايمان باشيم.

اولين چيزى كه بر ما مسلمانان با فرهنگ و بر علما لازم است، اين است كه پايه‌هاى معارف دينيمان را به كمك كتاب، سنت و عقل، محكم كنيم و دوم اين كه فرهنگ‌هاى بيگانه را خوب بشناسيم و نظريه‌هايشان را اگر چه غلط باشد بفهميم؛ زيرا تا وقتى كه كنه اين نظريه‌ها را درك نكنيم، نمي‌توانيم آنها را به صورت منطقى و محكم رد كنيم. سوم اين كه، مقدار زيادى از امكانات و نيروهايمان را به امور فرهنگى اختصاص دهيم. متأسفانه پس از پيروزى انقلاب اسلامى در ايران امور فرهنگى مورد غفلت قرار گرفت و چنان كه بايد و شايد به فرهنگ عمومى توجه نشد. ما گمان كرديم كه پرداختن به امورنظامى و سياسى و اقتصادى كافى است و فراموش كرديم كه همه اين امكانات براى حفظ فرهنگ است. اگر فرهنگ اسلامى را از دست بدهيم اين امكانات چه فايده‌اي به حال ما دارد و پيشرفت‌هاى اقتصادى و نظامى به چه درد ما مي‌خورد؟ بر فرض كه پيشرفت كنيم، تازه شبيه ايالتى از ايالات متحده امريكا مي‌شويم! آيا چنين پيشرفتى در زمينه تكنولوژى و نظامى براى ما كافى است؟ در اين صورت جايگاه اسلام و اهداف انقلاب اسلامى كجا است؟ ما مي‌توانستيم به انقلابى سياسى يا نظامى دست بزنيم و به اين آرزوهايمان برسيم و دسترسى به چنين اهدافى، بسيار آسان‌تر هم بود؛ چون انقلاب