ابن سينا علاوه بر آنچه در اين فصل پيرامون مبادي برهان آورده است، در فصل دوازدهم از همين مقاله و فصل اول از مقاله دوّم به طور وافي در اين باره بحث كرده است. همچنين در فصل هفتم از مقاله اول و فصل سوّم از مقاله سوّم به تفصيل پيرامون برهان «لم» سخن گفته است.

فصل ششم

اين فصل درباره كيفيت به دست آوردن مجهول از طريق معلوم است و عين همين موضوع در فصل اول از مقاله اول برهان ارسطو آمده است.

   شيخ(رحمه الله) در ابتداي اين فصل مسئله علم به امور عدميه را به بحث و بررسي گرفته كه در فصل مزبور از برهان ارسطو نظير آن وجود ندارد. سپس به طرح اشكالي پرداخته است كه افلاطون آن را در محاوره با منون مطرح كرده و آن اشكال اين است كه آيا اصولا تعلّم براي انسان ممكن است؟! اين شبهه در مقاله اول فصل اول برهان ارسطو نيز آمده است.

فصل هفتم

مسئله مهم در اين فصل «علم به وجود و علم به علّت وجود» است كه نظير آن در مقاله اول فصل سيزدهم از برهان ارسطو ديده مي‌شود. شيخ(رحمه الله) در اين فصل از اين مسئله فراتر رفته، به مسائل ديگري نيز پرداخته است كه عبارتند از:

   الف ـ مصاديق علم مكتسَب.

   ب ـ بررسي تعريف برهان به: قياسٌ مُوْتَلَفٌ يَقيني.

   ج ـ استقراء تام و ناقص ـ بازگشت استقراء تام به قياس مقسِّم. بحث استقراء در انالوطيقاي اُولي مقاله دوم فصل بيست و سوم از منطق ارسطو آمده است.

   د ـ مفاد برهان انّ و لمّ، برهان انّ مطلق و دليل. اين مباحث تلخيصي از فصل سيزدهم مقاله اوّل برهان ارسطو مي‌باشد.

   هـ ـ سببِ وجود اكبر و سبب وجود اكبر در اصغر.

   و ـ منوط بودن لمّيت برهان بر انكشاف عليّت اوسط نسبت به اكبر.

   ز ـ معلوليت اوسط نسبت به اكبر.

   ح ـ فصل و رابطه آن با جنس و نوع.