قبول نكردند، حكم خدا را سبك شمرده‌اند و ما را رد كرده‌اند و آن كس كه ما را رد كند خدا را رد كرده و گناه آن در حد شرك ورزيدن به خدا است.

ولايت مطلقه فقيه، مطلقِ از اسلام؟!

برخى ديگر كه خودشان را اسلام شناس معرفى كرده‌اند ـ و متأسفانه عمامه هم به سر دارند ـ گفته‌اند ولايت مطلقه يعنى ولايتى كه مطلق از اسلام است؛ يعنى ولىّ فقيه لازم نيست احكام اسلام را عمل كند و حق دارد بر ضدّ اسلام هم حكم كند!

به راستى، انسان از شنيدن برخى مطالب متحير مى‌ماند. اين كج انديشى و انحراف است يا غرضورزى؟ خداى متعال به پيغمبرش(صلى الله عليه وآله) كه عزيزترين بندگان او است و بالاترين مقام ولايت را براى اوقرار داده، مى‌فرمايد: وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنا بَعْضَ الْأَقاوِيلِ. لَأَخَذْنا مِنْهُ بِالْيَمِينِ. ثُمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتِينَ؛1 اگر حتى پيغمبر(صلى الله عليه وآله) حرفى از پيش خود و بر خلاف آنچه ما به او دستور داده ايم، بگويد، با تمام قوّت او را مؤاخذه كرده، رگ حياتش را قطع مى‌كنيم! هنگامى كه خدا نسبت به پيامبرش(عليه السلام) چنين مى‌فرمايد، آن گاه آيا مى‌توان گفت كه در اسلام به فقيه حق داده شده كه اسلام را نقض و نسخ كند؟! آيا اين است معناى ولايت مطلقه فقيه؟! اين سخنى شيطنت آميز و تحريفى در معناى ولايت مطلقه فقيه است.

ولايت مطلقه در مقابل ولايت مقيّده است كه در زمان باز نبودن دست حكّام عدل، فقها در موارد خاصى اعمال ولايت مى‌كنند و به اصطلاح،