6. فلسفه به معناي اخص عبارت است از علمي که از احوال کلي وجود، و به‌عبارت‌ديگر از احوال موجود بما هو موجود، بحث مي‌کند.

7. مفاهيم فلسفه از قبيل معقولات ثانيهٔ فلسفي هستند که از راه حس و تجربه حسي به‌دست نمي‌آيند. از‌اين‌رو مسائل آن با روش تجربي قابل اثبات نيستند و نمي‌توان قوانين فلسفي را از تعميم قوانين علوم تجربي به‌دست آورد.

8. در فلسفه، معيار بازشناسي حقايق از وهميات و اعتباريات به‌دست مي‌آيد.