مسأله 164- اگر شخص بالغ عاقل با خواندن صيغه شرعى، نذر و يا عهد و يمين
را منعقد نمايد كه به حج برود، انجام حج بر او واجب مىشود، و اگر نذر مقيّد به
سال خاصّى باشد، در صورت تخلّف با تمكّن از انجام حج، حنث نذر كرده، و علاوه بر
انجام حج، كفاره بر او واجب است، و در صورتى كه نذر مقيّد به سال خاصّى نباشد، با
داشتن تمكّن، تأخير جايز نيست، و در صورت عصيان اگر تأخير تا موت او ادامه داشت،
كفاره و قضا از اصل مال او واجب است.
مسأله 165- اگر نذر حج، مطلق و يا مقيّد به سال خاصّى بوده باشد، ولى
در هردو صورت تا دم مرگ تمكّن از انجام آن را نداشته باشد، قضا و كفّاره بر او
واجب نيست.
مسأله 166- اگر شخص مستطيع حجّة الاسلام را نذر نمايد، نذر او منعقد
مىشود، و اگر ترك كند تا بميرد، واجب است كفاره نذر و هزينه قضاء حج را از تركه
او تدارك نمايند.