نام کتاب : انسان و سرنوشت نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 130
خود ، هم علم باری تعالی است و هم معلوم او ، زیرا ذات حق به ذات همه
اشیاء از ازل تا ابد محیط است و ذات هر چیزی نزد او حاضر است . امکان
ندارد در تمام سراسر هستی موجودی از او پنهان بماند . او همه جاست و با
همه چیز است :
« فاینما تولوا فثم وجه الله [1] 0
و نحن اقرب الیه من حبل الورید [2] 0
هو الاول والاخر والظاهر والباطن و هو بکل شیء علیم »[3] .
علیهذا خود جهان با همه خصوصیات و نظامات ، از مراتب علم خداوند
است . در این مرتبه از علم ، علم و معلوم یکی است نه دو تا ، تا در آن
انطباق و عدم انطباق علم با معلوم فرض شود و آنگاه گفته شود اگر چنین
شود ، علم خداوند علم و اگر چنان شود ، جهل خواهد بود . [1] بقره / . 115
[2] ق / . 16
[3] حدید / [3]
نام کتاب : انسان و سرنوشت نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 130