نام کتاب : انسان در قرآن نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 80
است ، به سوی او عروج میکند و بالا میرود و از آن سر چشمه سیراب میشود .
پس از آن درد خلق پیدا میکند . درد خلقی یک پیامبر با درد خلقی یک به
اصطلاح روشنفکر متفاوت است از آن جهت که درد یک روشنفکر ، یک عاطفهء
سادهء بشری است ، یک انفعال و تأثر است و ای بسا که از دید افرادی
مانند " نیچه " یک ضعف تلقی شود ، اما درد یک پیامبر درد دیگری است
که با هیچ یک از آنها شباهت ندارد ، همچنانکه نوع خودآگاهی خلقی آنها
نیز متفاوت است . آتشی که در جهان یک پیامبر شعله میکشد آتشی دیگر
است .
درست است که پیامبر بیش از هر کس دیگر بسط شخصیت پیدا میکند ، نه
تنها جانش با جانها یکی میشود و همه را در بر میگیرد ، که با جهان یکی
میشود و تمام جهان را در بر میگیرد ، و درست است که از غم انسانها رنج
میبرد ( « لقد جائکم رسول من أنفسکم عزیز علیه ما عنتم حریص علیکم
[1] رسولی شما را آمده است که سختیهای شما بر او گران است ، برای نجات
شما حرص میورزد ) تا جایی که از غم مردم تا سرحد هلاکت پیش میرود (
« فلعلک باخع نفسک علی آثارهمإن لم یؤمنوا بهذا الحدیث أسفا ») [2]
گویا تو میخواهی خود را از رنج و تأسف هلاک سازی اگر اینها به سخن خدا
ایمان نیاورند ) و درست است که از گرسنگی ، برهنگی ، مظلومیت ،
محرومیت ، بیماری و فقر مردم رنج میبرد و درد میکشد تا آنجا که نمیتواند
در بستر خود با شکم سیر بخوابد به نگرانی اینکه مبادا در اقصی بلاد کشور
شکم گرسنهای باشد ( « هیهات أن یغلبنی هوای ، »
[1] توبه / . 128
[2] کهف / [6]
نام کتاب : انسان در قرآن نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 80