نام کتاب : شرح الاحوال من البدايه الي المآل نویسنده : الآراني، الملا علي جلد : 1 صفحه : 475
است ، معاودت و در آن جا مشغول تدريس شدم . شبى از شب ها در عالم رؤيا ديدم كه جمعى از عظما كه آثار جلالت از ناصيه احوالشان ظاهر بود ، از درِ سراى حقير ، سواره مى گذشتند حقير در جلو ايشان افتادم و مى دويدم . در آن حال ، ملهم شدم كه ايشان ائمه معصومين اند عليهم السلام و جناب على بن ابى طالب عليه السلام ، در پيش همه ، بر اسبى سوار بود . حقير ، خود را به نزديك اسب آن حضرت رساندم . در جلو آن حضرت مى دويدم و بر حقير در آن حال ، چنان معلوم بود كه ايشان به جهاد مى رفتند و حقير هم مى دويدم كه به اين فيض فايض شوم . در آن حال ، آن حضرت نظر التفات به جانب من انداخته ، فرمود كه : «برگرد و سوار شو به همان اسب» و حقير ، به امر آن حضرت برگشتم و بر آن اسب كه آن حضرت فرموده بود ، سوار شدم و همراه ايشان مى رفتم . در آن حال ، بيدار شدم . برگشتيم به داستان اوّل . پس مى گوييم كه در خلال اين احوال ، فهرست قسم اوّل مقاصد المهمّة را نوشتم و آن فهرست ، در ماه جمادى الثانى سال 1224 به اتمام رسيد و اين كلمه موافق تاريخ اتمام آن اتّفاق افتاد : «أكمل المقاصد المهمّة فهرسها». {-2-}
[تأليف «الغرّة الجليّة و الدرّة البهيّة]
و نيز در خلال نوشتن مناهل ، بعضى از طلاّب محرّك اين بى بضاعت گرديدند كه مهمّات مطالبى كه در مناهل الشوارد ذكر آنها كرده ام و تحقيق آن را در مقاصد المهمّة به تفصيل نوشته ام، به نظم در رساله اى ذكر كنم تا ضبط آنها از براى طالب كمال ، آسان باشد . چون خاطر او در نزد حقير بسيار تعلّق داشت ، متحمّل اين تصديع هم شدم و مدت دو سال هم تقريبا به نظم آن مشغول بودم و خود را مانند صيّادى مى ديدم كه در كمين صيدى باشد تا اين كه «بعون اللّه و حسن توفيقه» ، به تاريخ چاشتگاه روز جمعه
[1] جمله «قد تمّ مناهل الشوارد بجهد» ، به حساب ابجد برابر با 1225 مى شود .[2] جمله «أكمل المقاصد المهمة فهرسها» به حساب ابجد ، برابر با 839 مى شود و اين ، درست نيست . گويا از اين جمله چيزى در كتابت ساقط شده است .
نام کتاب : شرح الاحوال من البدايه الي المآل نویسنده : الآراني، الملا علي جلد : 1 صفحه : 475