پيراستگى از آنها براى نظاميان ارجحيت دارد. ضرورت اخلاق نظامى با توجه به مكتبى بودن ارتش اسلام، بويژه سپاه پاسداران انقلاب اسلامى، كه اساس آن بر ايمان و تقوا نهاده شده، بايد گفت كه تخلّق به اخلاق نيكو، از ضروريات و لوازم اين تشكيلات است؛ چرا كه به تعبير قرآن: «الَّذينَ امَنُوا يُقاتِلُونَ فى سَبيلِ اللَّهِ ...» «1» كسانى كه ايمان آوردهاند، در راه خدا مىجنگند. چون كسى مؤمن و مجاهد در راه خدا باشد، ناگزير بايد اخلاق در رفتارش، صبغه ايمان و رنگ خدايى داشته باشد؛ زيرا ميان ايمان به خدا و سجاياى اخلاقى، پيوندى ناگسستنى است و بخشى از ايمان را اخلاق نيكو تشكيل مىدهد و با نبود يا كمبود آن، ايمان كامل نخواهد بود. از سوى ديگر، به تعبير اميرمؤمنان عليه السلام، نظاميان زينت حاكم اسلامى و مظهر عزّت و اقتدار اسلامند كه بسان دژى نفوذناپذير، ضمن حفظ امنيت كشور، به ملك و ملّت، قوام مىبخشند و جز با وجود آنان، حكومتى پايدار نخواهد ماند. «2» چنين جايگاه ارزشمندى مىطلبد كه نظاميان همواره از زشتىهاى اخلاقى به دور باشند و همه كارها و حالاتشان، مزيّن به صفات نيكو باشد. ديگر آن كه ويژگىهاى اخلاقى در حرفه نظامىگرى داراى تأثير بسيار است كه اگر آن ويژگىها نيك و زيبا باشد، عملكرد فرد را پسنديده و حتّى مقدّس مىسازد، و اگر نكوهيده باشد، عملكرد او را ناپسند و زشت مىكند؛ به عنوان مثال اميرمؤمنان- صلوات اللّه عليه- سردار فاتحى است كه حدود يك چهارم عمر خويش را در راه خدا جهاد كرده است، ولى هرگز دست به جنايت جنگى نزده و حتّى در جنگ اندكى هم نلغزيده است و