حضرتآيتاللَّه
آقاى حاج شيخ محمّدجواد فاضللنكرانى (دامتبركاته)
مشروعيّت
و لزوم اجراى حدود اسلامى در زمان غيبت
بسم
اللَّه الرحمن الرحيم
از
ويژگىهاى بسيار مهمّ دين اسلام كه از مؤلّفههاى مؤثر در جامعيّت اين دين محسوب
مىشود، تبيين جرمها و گناهان، و بيان ناهنجارىهاى شخصى و اجتماعى، و به دنبال
آن ذكر آثار دنيوى و اخروى است.
هر
چيزى كه در اسلام به عنوان عملى قبيح شمرده شده، و از مصاديق گناهان محسوب مىشود،
داراى آثار مهمّ دنيوى و عقوبتهاى اخروى است. برخى از آثار دنيوى، جنبه وضعى، و
به تعبير ديگر، جنبه قهرى و تكوينى دارد؛ و برخى ديگر، جنبه عقوبتى دارد.
در
اسلام، همان طور كه نسبت به اجتناب و تركِ گناه سفارش شده، و در همه اجتماعات نسبت
به تقوا، ديندارى و ترس از خدا تأكيد مىشود، براى برخى گناهان نيز عقوبتهايى در
نظر گرفته شده است كه در فقه از آن به حدود و تعزيرات ياد مىشود. در اين
مجازاتها چهار نكته وجود دارد كه از آن به مؤلّفه تعبير مىكنيم:
1.
با اندك تأمّلى معلوم مىشود تمامى حدود در مواردى اجرا مىگردد كه شخص انسان و
خود او به تنهايى مطرح نيست؛ بلكه جرم در ارتباط با فعل يك انسان با مال ديگر، يا
شخص ديگرى و يا جمعى ديگر است. گناهان شخصى از قبيل دروغ و يا غيبت كه در آن فعل
يك نفر است و فعل يا مال و يا عرض ديگرى در آن مطرح