تأليفات وى عبارت است از: مناقب آل ابى طالب، معالم العلماء، مثالب النّواصب، المخزون المكنون في عيون الفنون، الطّرائق في الحدود و الحقائق، المثال في الأمثال، الأسباب و النّزول على مذهب آل الرّسول و غيره‌ [1] .

3-شيخ منتجب الدّين، ابو الحسن عليّ بن عبيد اللّه بن حسن بن حسين بن بابويه قمى. وى خود باستفادت از محضر طبرسى اشارت كرده، در فهرست پس از ذكر مصنّفات طبرسى گويد: «شاهدته و قرأت بعضها عليه» [2] .

حاج شيخ عبّاس قميّ اساتيد منتجب الدّين را بر شمرده و در جملهء آنان شيخ طبرسى را ذكر كرده است‌ [3] .

رافعى كه از دانشمندان عامّه و شافعى مذهب بوده از محضر منتجب الدّين استفادت مى‌جسته و در تاريخ علماء قزوين وى را ستوده است‌ [4] و هم در اين كتاب ولادت منتجب الدّين را بسال (504) و وفاتش را بسال (585) ذكر كرده است.

از مؤلّفات وى كتاب فهرست و الأربعين عن الأربعين من الأربعين في فضائل أمير المؤمنين مى‌باشد.

كتاب فهرست او را ذيلى بر فهرست شيخ طوسى توان شمرد. اين كتاب بتمامى در آغاز جلد 25 بحار بچاپ رسيده است.

4-ضياء الدّين فضل اللّه بن عليّ بن عبيد اللّه حسنى راوندى كاشانى، كنيهء وى را «ابو الرّضا» گفته‌اند. شيخ منتجب الدّين در تجليل وى گويد: علاّمة زمانه؛ جمع مع علوّ النّسب كمال الفضل و الحسب و كان استاد أئمّة عصره‌ [5] .

در مقابس بشاگردى وى نزد طبرسى اشارتى رفته است‌ [6] .

وى از اساتيد ابن شهر آشوب و منتجب الدّين و شيخ محمّد حسن پدر خواجه نصير الدّين طوسى است‌ [7] .

مؤلّفات مهمّ وى بدين قرار است: ادعية السّرّ، ترجمة العلويّ للطّبّ الرّضوى، تفسير الرّاوندى بنام الكافي، حاشيهء غرر و درر سيّد مرتضى، الحماسة، الأربعين، ضوء الشّهاب في شرح الشّهاب، قصص الأنبياء، الموجز الكافي و علم العروض و القوافي و غيره.

5-شيخ امام قطب الدّين، ابو الحسين، سعيد بن هبة اللّه بن الحسن راوندى، معروف به قطب راوندى. منتجب الدّين در حقّ وى گفته است: «فقيه عين صالح ثقة» [8] . وى از أكابر فقيهان و مفسّران و محدّثان و متكلّمان شيعه است و در شعر نيز قوى دست بوده. پدر و نياى قطب الدّين و فرزندان و برادر او همه از عالمان بزرگ دين بودند. در رياض العلماء [9] و مقابس الأنوار [10] و روضات الجنّات‌ [11] و ريحانة الأدب‌ [12] به تعلّم وى نزد طبرسى اشارت رفته است.

راوندى از مشايخ ابن شهر آشوب و شيخ منتجب الدّين است.

تأليفات مهمّ وى عبارت است از: آيات الاحكام، احكام الاحكام، الاختلافات الواقعة بين الشّيخ المفيد و السّيّد المرتضى في بعض المسائل الكلاميّة، اسباب النّزول، امّ القرآن، الإنجاز في شرح الإيجاز، التّغريب في التّعريب تفسير القرآن كه به تفسير قطب معروف و مختصر است، خلاصة التّفاسير كه ده مجلّد است، شرح العوامل المائة، شرح الكلمات المائة لأمير المؤمنين (ع) ، شرح نهج البلاغة، قصص الأنبياء، الخرائج و الجرائح در معجزات معصومان و غيره‌ [13] . در كتاب «طبرسى و مجمع البيان» ديوان شعرى نيز بنام «نفثة المصدور به وى نسبت داده شده است‌ [14] .

فوت وى بسال 573 در 14 شوال و بقولي بسال 548 در شهر قم روى داد، آرامگاهش در صحن بزرگ قم معروف است.

[1]منتهى الآمال ص 120 و راهنماى دانشوران ج 1، ص 479.

[2]بحار ج 25، ص 10.

[3]هدية الأحباب ص 249.

[4]روضات الجنات ص 388، و هدية الأحباب ص 249.

[5]ج 25 بحار ص 10.

[6]ص 14.

[7]هدية الأحباب ص 191.

[8]ج 25 بحار ص 6.

[9]باب الفاء، فضل بن حسن.

[10]ص 14.

[11]ص 511.

[12]ج 3 ص 305.

[13]فهرست منتجب الدين ج 25 بحار ص 6. ريحانة الأدب ج 3 ص 305.

[14]ج 1 ص 309.