responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : الكشكول نویسنده : الشيخ البهائي    جلد : 1  صفحه : 172

امير خسرو

افغان برآيد هرطرف كان مه خرامان دررسد # كاواز بلبل خوش بود چون گل ببستان دررسد

آمد خيالت نيم‌شب جان دادم و گشتم خجل # خجلت بود درويش را بيگه چو مهمان دررسد

امروز ميرم پيش تو تا شرمسار من شوى # ورنه چه منت جان من فردا چو فرمان دررسد

من خود نخواهم برد جان از سختى هجران ولى # اي عمر چندان صبر كن كان سست پيمان دررسد

ابن الرومي‌

و رومية يوما دعتني لوصلها # و لم أك من وصل الاغاني بمحروم‌

فقالت فدتك النفس ما الاصل إنني # أروم‌ [1] وصالا منك قلت لها رومي‌

قيل لسقراط: إنك تستخف بالملك، فقال إنّي ملكت الشهوة و الغضب و هما ملكاه فهو عبد لعبدي‌ [2] .

الصلاح الصفدي‌

أنفقت كنز مدائحي في ثغره # و جمعت فيه كل معنى شارد [3]

و طلبت منه أجر ذلك قبلة # فأبى فراح تغزلي في بارد


[1] في النسخة المطبوعة بمصر بدل لفظة اروم، اريد، و هما بمعنى واحد.

[2] و قد نظم هذا المضمون بالفارسية:

گفت شاهي شيخ را اندر سخن # چيزي از بخشش ز من درخواست كن‌

گفت اي شه شرم نايد مر ترا؟! # كه چنين گوئى مرا زين بر ترا

من دو بنده دارم و ايشان حقير # وان دو بر تو حاكمانند و أمير

گفت شه آن دو چه‌اند اين ذلت است؟ # گفت آن يك خشم و ديگر شهوت است‌

[3] شوارد اللغة: نوادرها و غرائبها.

نام کتاب : الكشكول نویسنده : الشيخ البهائي    جلد : 1  صفحه : 172
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست