نوع ميپويند .
چون حضرت شفيع العصات اين مناجات بحضرت قاضى الحاجات نمود در آن هنگام حضرت واحد علام بانزال و ارسال اين آيات صدق سمات نبى الاكرام را بر جميع مقالات فاسدهء آن لئام اعلام نمود ، چنانچه در كتاب لازم الاحترام فرمود : « * ( وَقالُوا ما لِهذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعامَ وَيَمْشِي فِي الأَسْواقِ لَوْ لا أُنْزِلَ إِلَيْه مَلَكٌ فَيَكُونَ مَعَه نَذِيراً ، أَوْ يُلْقى إِلَيْه كَنْزٌ أَوْ تَكُونُ لَه جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْها وَقالَ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَسْحُوراً ) * » [1] .
تفسير آيه وافى هدايه چنانچه سابقا سمت تحرير يافت آنست كه يا محمد اگر عبد الله بن ابى امية المخزومى و باقى تبعهء او مثل ابو جهل و ابو البحترى پسران هشام و وليد و عاص بن وائل السهمى بتو از روى تعير و سرزنش سخنان گويند و خاطر مبارك تو را آزرده گردانند مثل آنكه گويند كه محمد چون بطريق ما بأكل طعام و تردد اسواق بجهت تنظيم مهام و سرانجام مرام مينمايد بنا بر اين رتبهء نبوت و رسالت را نمىشايد ، يا آنكه گويند اگر محمد پيغمبر ميبود بايست كه فرشته با او بواسطه تصديق نبوت و شهادت رسالتش ميبود چون ملك شاهد مصداق ندارد لهذا كسى بر نبوتش اقرار نيارد ، يا آنكه اگر محمد گنج و مال از عنايت ايزد متعال ميداشت كه صرف خود و محتاجان مينمودى آن نيز في الجمله دليل نبوت و عزتش بودى . چون حضرت واهب بيچون او را بغنا و ثروت مال ممنون نگردانيد و از ساير اغنيا مفخر و سرفراز ننمود بيقين حضرت رب العالمين بنبوت او را مبعوث نفرمود .
يا آنكه اگر محمد را جنات و بساتين در اين ولايت و سرزمين بود كه خود و ساير الناس باكل فواكه و اثمار آن استيناس با يك ديگر ميگرفتند شايد بدان وسيله جمعى اختيار دين و آئين او ميكردند و جماعت ظالمان اهل عدوان ميگفتند كه چون حال محمد

[1] سورة الفرقان : 7 - 8 .