صفات محدثه در آنها ظاهر و هويداست ، پس ما را اعلام نمائيد كه اگر جميع اشيا حادث باشد چگونه است و چه فساد دارد مع هذا صفات حادثه در آن اشيا بغايت ظاهر و هويدا باشد چنان كه گذشت .
چون طايفه لئام كلام خير الانام عليه الصلاة و السّلام باين غايت و انجام استماع و اصغا نمودند حيران شدند .
در آن حال رسول ايزد متعال گفت : اگر شما در باب اشيا صفات غير مذكورات بجهت آنها گذشته يا آينده داشته باشند بايد كه بيان كنيد .
چون آن طايفه بىرويت يافتند كه براى اشياء محدثه كه توانند بيان نمود ندارند مگر آنكه گويند اين موجود اينست كه جماعت دهريه را زعم چنانست كه آنها قديم بغير دليل مستقيماند ، پس از اين جهت دهريه بىرويت ملزم و ساكت گشته گفتند : يا محمد ما را فرصت و مهلت دهيد تا در كار خود ملاحظه از روى نظر و فكر نمائيم .
پس از آن حضرت نبى الانس و الجان روى بجماعت ثنويه بىرويه كه ميگفتند نور و ظلمت دو مدبرانند در خلقت زمين و آسمان ، آورده فرمود كه شما را چه چيز بر اين داشت كه قائل باين قول غير معقول شديد ؟
گفتند : يا محمد ما جميع خلق اشيا را منحصر در دو صنف يكى خير و ديگرى شر يافتيم ، و نيز بوجدان و تجربه يافتيم كه خير ضد شر است چنانچه صحت ضد ضرر ، فلهذا ما منكر اين امر شديم كه يك فاعل محال است دو امر خير و شر و نفع و ضرر را توانند موجود و ظاهر گردانيد بلكه هر يك از خير و شر را فاعل ديگر بحسب عقل و فكر بايد ، چنان كه برف مثلا از روى كمال تدبر و حال ممتنع و محال است كه بنوعى كه آتش مسخن و گرم ميگرداند او نيز ميتواند گرم نمود همچنان كه آتش بىقيل و قال محال است كه تبريد تواند كرد ، بناء عليه اثبات دو صانع بجهت ظلمت و نور بوساطت خرد