حضرت پيغمبر و باقى ائمه مهيمن باشد ، و تفصيل اين اجمال آنست كه حضرت الله تبارك و تعالى رسول پسنديده و نبى برگزيده خود حضرت محمد مصطفى صلى الله عليه و آله و سلم را امر بجدال از روى احتجاج با منكرين بعثت و لجاج بعد از موت و احياى ايشان در هنگام احتجاج فرمود ، چنانچه ايزد سبحان در قرآن از آن حكايت و اعلان نمود كه « * ( وَضَرَبَ لَنا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَه قالَ مَنْ يُحْيِ الْعِظامَ وَهِيَ رَمِيمٌ ) * » يعنى چون منكر اموات و احيا بشما از روى انكار گفت كه احياى عظام رميم پيش من مستقيم نيست ، حضرت الله تعالى بر رد قول منكر ميفرمايد كه :
« * ( قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنْشَأَها أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ ) * » [1] يعنى حضرت ايزد متعال از رسول با عز و اجلال اراده بحث و جدال با منكر احياى اموات كه باعتقاد فاسده او از جمله محالاتست نموده فرمود كه : يا محمد بگو همان خداى كه در اول انشاء و ابداع مخلوقات بغير اسباب و مواد آلات نمود الحال هر چند عظام رميم و اجسام پوسيده و غير مستقيم يا آنكه بچيزى يا بخاك مستحيل گشته باشد ليكن چون ماده كه عبارت از آن خاك عظام و اجسامست باقى و موجود است حضرت محيى الاموات از احياء و اعاده آن چون عاجز باشد ؟ چه بنزد ارباب طبع سليم و ذهن مستقيم اعاده و احياى عظام رميم از حضرت قادر عليم در اين حال صحيح و مستقيم بود و شك و ريبى بعد از اخبار ايزد خالق و مخبر صادق واقع نبود بلكه در اين حال ثانى اعاده خلقان از اول بغايت سهل و آسانتر باشد .
باز حضرت بىنياز بجهت مزيد تأكيد و استعلام نبى الاكرام و الاعز از بيان نمود كه « * ( الَّذِي جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الشَّجَرِ الأَخْضَرِ ناراً ) * » يعنى همان خداوند بيچون كه در درخت سبز آتش سوزاننده را مكمون گردانيد كه در هنگام ضرورت و احتياج شما چون اراده كنيد آتش از آن استخراج مينمائيد اعاده و ايجاد اموات كند ، پس حضرت

[1] سورهء يس : 80 .