را اولياى خداى تعالى و اوصياى من بر همه مردم دانسته بعد از من ايشان را هادى انس و جن دانند .
حضرت رسول ايزد علام چون كلام هدايت انجام باين محل و مقام رسانيد در آن محل شخصى از مستسعدان محفل جنت مثل خاتم الرسول صلى الله عليه و آله و سلم بر پاى خواست و گفت يا رسول عز و جل اهل بيت شما چه كسانند نبى الرحمه صلى الله عليه و آله و سلم فرمود كه اهل بيت من على و اولاد طاهرين ايشانست .
چون عثمان بن حنيف كلام و شهادت باين مقام رسانيد گفت اى ابا بكر چون سيد الانام در هنگام بيان اوصياى خود و ائمه برايا اسامى سامى امير المؤمنين على و اولاد عاليشان ايشان را مذكور گردانيد بناء عليه بايد كه شما خود را در سلك جمعى كه پيشتر از همه جن و بشر بوسيله مخالفت قول رسول سرور بسبب عدم قبول ولايت على و اهل بيت نبى كافر گردانيدند منخرط نگردانى تا در دنيا بدنام و متغير و در آخرت خاسر و متحير نگردى .
آنگاه عثمان تلاوت اين آيت نمود كه « * ( وَلا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ بِه ) * » [1] * ( « لا تَخُونُوا الله وَالرَّسُولَ » ) * [2] .
اى ابا بكر خيانت برب العزت و بحضرت سيد البرية جايز و رخصت نيست و مرتكب آن مردود و ملعون است زيرا كه خاين حكم و مخالف اله و متمرد امر رسول الله بىشبهه و گمان مستوجب دوزخ تابان و سزاوار عذاب و نيرانست .
بيان شهادت ابو ايوب انصارى براى ولى ايزد بارى حضرت امير المؤمنين على عليه السّلام چون عثمان شهادت خود بپايان رسانيد بعد از او ابو ايوب انصارى رضى الله عنه بر پاى خواست و گفت اى عباد الله در حق اهل بيت رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم و از مخالفت

[1] سورة البقره : 41
[2] سورة الانفال : 27