اراده و اختيار نمائى .
مؤمن مهدى از روى فدويت و نيكو بندگى معروض گردانيد يا ابن رسول الله پدر و مادرم فداى تو باد زيادتى ثواب آخرت براى من در قهر و غلبگى من بر آن ناصبى اهريمنست چه رهانيدن جماعت ضعفاى آن مأمن از دست تسلط و تعدى آن متمرد حضرت مهيمن نزد من بقدر بيست هزار هزار درهمست .
آن حضرت فرمود كه بلكه زيادتى آن بيست هزار هزار مرتبه اكثر از دنيا و جميع ما فيها است . آن مؤمن بعد از استماع اين سخن از آن امام زمن گفت : پس من چرا چيزى كه از آن ادون باشد اختيار نمايم و آنچه افضل و احسن بود اختيار ننمايم كه آن عبارت از كلمه‌ايست كه بوسيله آن قهر و غلبه نمايم بر جميع دشمنان الله تعالى و ايشان را از اولياى حضرت رب العلى دور و مهجور گردانم .
در آن هنگام حضرت امام الانام عليه التحية و السّلام فرمود كه الحال اختيار كار نيكو كردى بعد از آن آن حضرت عليه السّلام او را تعليم آن كلمه نمود و صاحب علم و عرفان را با عطاى احسان بيست هزار درهم نيز مالك مال فراوان گردانيد .
چون آن مرد از خدمت آن حضرت عليه السّلام بنزد آن ناصبى متمرد آمد و آن مبرم و مبغض لجاج را باثبات دليل و احتجاج الزام داد و آن خبر بآن امام الجن و البشر رسيد بعد از آنكه آن مؤمن بشرف خدمت آن سرور مشرف شد آن حضرت عليه السّلام گفت : اى عبد الله هيچ احدى را در سودا و معامله و در مبايعه و مرابحه نفع و سود حاصل مثل سود تو نبود ، و نيز هيچ كسى از دوستان خاندان كسب مثل كسب تو ننمود ، زيرا كه ترا در اين سودا و اكتساب چند نوع منافع از روى حساب و كتاب حاصل گشت :
اول درستى و اخلاص بندگى حضرت مهيمن صمدى ، دوم مودت نبى و ولى يعنى محمد و على عليهما السّلام ، سوم محبت اولاد طيبين و طاهرين از آل اين دو برگزيده ايزد متعال ؛ چهارم دوستى ملايكه مقربين حضرت رب العالمين ، پنجم دوستى برادران