و در باب ولا و محبت على عليه السّلام حديث منقول از حضرت سيد الورى و ائمة الهدى بسيار است و در آن باب تأكيد بيشمار ، چنانچه در بعضى احاديث معتبره بنظر اين مترجم احقر رسيد ، و هو هذا « لو اجتمع الناس على حب على بن ابى طالب عليه السّلام لما خلق الله النار » . يعنى اگر تمامى مردم از طوايف بنى آدم بعد از ايمان بحضرت قادر عالم و اقرار بر نبوت نبى الخاتم صلى الله عليه و آله بر محبت و مودت الامام الاكرم الاعظم امير المؤمنين و اولاد او عليهم الصلاة و السّلام اجتماع مينمودند و بعد از پيغمبر صلى الله عليه و آله آن حضرت را بلا فصل وصى رسول مختار و ولى ايزد غفار دانسته اقرار بر بواقى ائمة الابرار بر تطابق قول نبى الاخيار و توافق وصاياى هر يك از آن ائمة الاطهار ميفرمودند بىشائبه گفتار خداى غفار ايجاد و خلقت نار بواسطه تعذيب خلايق بوسيله محبت و مودت ولى الخالق نمينمود ، پس ايجاد نار محض بواسطهء امتحان مؤمنان و محبان ابرار از ساير طوايف و انواع اشرار است .
و نيز در حديث ديگر مروى و مستطر است كه « حب على حسنة لا يضر معها سيئة و بغض على سيئة لا تنفع معها حسنة » .
يعنى مودت و محبت على بن ابى طالب بشرايط معتبره منقوله از حضرت نبى الواهب كه آن اقرار بولايت و امامت آن اشرف اولاد ابى طالب و اقرار و اعتقاد بر ولايت ائمه اولاد آن سرور غالب است ، حسنه‌ايست در غايت رفعت و ثوابيست در نهايت عظمت كه با ادراك دريافت شرف سعادت آن محبت جميع انواع سيئت و معصيت كه از محب آن ولى رب العزت مصدر گردد اصلا و قطعا هيچ گونه ضرر و مشقّت او در روز آخرت نگردد و چون مغلاق ابواب دركات نيران و مفاتيح بساتين جنان بدست آن امام الانس و الجان و شفاعت جميع محبان باذن رحيم الرحمن برأى عالى امير المؤمنين عليه السّلام الملك المنان مرتبط است هر كه را خواهد از محبان خود داخل جنان