آن خبر ، و الله اعلم بالاول و الآخر و الظاهر و الباطن .
( بيان ذكر احتجاج نبى صاحب اللواء و المعراج ) ( در جواب از نسخ شرايع و اديان و غير از آن ) از حضرت ابو محمد الحسن العسكرى عليه السّلام منقول و مرويست كه در هنگامى كه حضرت رسول انام در مكه معظمه توطن و مقام داشت حضرت ملك علام او را در اوقات اداى فرايض ليالى و ايام امر بتوجه و اقبال بيت المقدس كه مسجد و معبد اكثر انبياى عظام و رسل گرام عاليمقام عليهم السّلام بود نمود و مقرر گردانيد كه در حال قدرت و امكان در حين اداى فريضه بنوعى متوجه گردد كه كعبه فيما بين او و بيت المقدس باشد تا آنكه في الحقيقه حضرت سيد البريه در هنگام اداى صلوات استقبال بهر دو نموده باشد و در حالت عدم امكان استقبال هر دو اكتفا باستقبال بيت المقدس تنها نمايد بهر نوع كه باشد .
بنا بر حكم و امر قادر عالم رسول صلى الله عليه و آله و سلم تا مدت سيزده سال كه آن نبى ايزد متعال بسعادت و اقبال در مكه مكرمه اقامت و استقامت داشتند بهمان منهج و منوال اداى فرايض و استكمال آن مينمودند ، و چون از مكه معظمه بواسطهء سختگيريهاى قريش بملت و باقى سكنه و امت بمدينه طيبه مهاجرت نمود از همان تاريخ تا مدت هفت ماه و بروايتى شانزده ماه آن حبيب الله عبادت و بندگى اله اقدس باستقبال بيت المقدس مينمود و از كعبه انحراف ميورزيد .
قومى از مردم يهود عاقبت نامحمود بعد از مشاهده و ملاحظه اين كار از رسول مختار شروع در كلام كذب بىهنجار نموده با اقوام و تبار يك ديگر ميگفتند كه و الله محمد در عبادت و بندگى پروردگار در حيرت و انتظار بود و نميدانست كه باستقبال كدام طرف و ديار بندگى ايزد غفار نمايد تا آنكه بخاطرش معين و مقرر گشت كه بهترين معابد و مساجد بيت المقدس قبلهء ما كه معبد جميع انبياى بنى اسرائيل