تو محترق گردند و آنچه من از اطوار اعمال و افعال تو ملاحظه و مشاهده مينمايم مآل مقدمات تو قريب به آن است كه امل و منجر گردد بآن كه همگى و تمامى اعيان قريش با ساير توابع و خويش چون از تو آزرده و دلريشند اتفاق كرده بر تو فتنه برانگيزند كه گوئيا آن فتنه از يك كسى برخاسته . و اين كنايه از آنست كه جميع آن طايفه وخيم العاقبت براى دفع و رفع ذات آن نبى رفيع القدر يكى شوند و در قصد اهراق خون تو و بجهت دفع ضرر و بلاى تو از خود و توابع اگر تو را بخاطر رسد كه صاحب عسكر و سپاه با عزت و جاه باشيد آن جماعت در پيش تو اعتبار دارند در هنگامى كه تو با آن سفهاى نادان كه بتو مغرور گشته در قتل و حرب و طعن و ضرب آن شخص كه بتو كافر بلكه مبغض و منكر تو باشد اگر آن جماعت تو از حماقت مساعدت و مظافرت تو كنند و در نصرت تو بينهايت سعى و غايت قدرت خود را در آن باب مبذول و مرعى دارند تخوف آنست كه مبادا چون تو بدست قريش هلاك گردى آنها نيز در معرض فنا و هلاكت درآيند ، يا آنكه عيال تو چون اسير و گرفتار شوند عيال و اطفال آنها نيز در سلك اسارى منخرط گردند ، يا بخوف آنكه اگر مال و مواشى تو و شيعيان تو بواسطهء تسلط كه بنهب و غارت بتصرف اعيان قريش و تبعهء ما درآيد و مردم شما با مسكنت و فقيرى بلكه با نهايت ذلت محتاج بتسكع و سوگوارى گردند تا آنكه آن طايفه كه در سلك اطاعت و متابعت تو درآمدند اعتقاد آن جماعت چنان باشد كه در هنگامى كه دشمنان تو بر تو مسلط و مستولى گردند و تو مقهور و منكوب آنها گردى و اين جماعت ما از روى جرأت و جلادت و مردانگى و شجاعت داخل ديار و مكان اقامت شما گردند گمان سفهاى متابعين شما چنانست كه مردم ما بعد از تسلط و اقامت آن مكان شما ميان محبان شما و دشمنان فرق مينمايند و هر ظلم كه اين جماعت نسبت بشما بعمل مىآورند سفهاى تبعه شما پندارند كه با آنها نيز بواسطه تو ظلم و ستم ميكنند و