سخن آنها را از جمله خلائقت ، خدايا ما يا بندگان توايم و بندگانزادگان تو ، اختيار نداريم براى خودمان ضررى را و نه نفعى را و نه مرگى را و نه زندگىاى را و نه زندگى بعد از مردنى را ، خداوندا هر كه پنداشت كه ما خدايانيم ، ما از او بيزاريم ، و هر كه پنداشت كه رجوع آفريدن بسوى ما است و عهدهء روزى دادن بر ما است ما از او بيزاريم ، چون بيزارى عيسى بن مريم عليه السّلام از نصارى ، خدايا ما دعوت نكرده‌ايم آنها را به آنچه ميپندارند ، مگير ما را به آنچه ميگويند و بيامرز ما را گناه آنچه مىپندارند ، پروردگار من مگذار بر روى زمين ديارى از كافرين را كه اگر تو بگذاريشان گمراه ميكنند بندگانت را ، و فرزند نمىآورند مگر نابكار كفر شعارى را ( شديد الكفرى را خ ل ) و از زراره مروى است كه گفت خدمت حضرت صادق عليه السّلام عرض كردم كه مردى از اولاد عبد الله بن سبا قائل بتفويض است ، فرمود تفويض چيست ؟ عرض نمودم كه ميگويند كه حق تعالى آفريد محمّد و على عليهما السّلام را بعد از آن امر را بايشان تفويض كرد ، پس آفريدند و روزى دادند و زنده نمودند و ميرانيدند ، فرمود : دروغ گفته دشمن خدا ، و فرمود چون مراجعت بسوى او نمائى بخوان بر او آيه سوره رعد را :