هندوان » ناميده ميشد پناه برد . عده‌اى در دنبالش بجستجو پرداختند تا آنكه در ماه آذر و روز آذر [1] به او دست يافتند و بزندانش انداختند . شيرويه داخل پايتخت شد و بزرگان دور او جمع شدند و او را بتخت شاهى نشاندند . شيرويه كسى نزد پدر فرستاد و او را از كارهاى زشت و ناستوده‌اش توبيخ و سرزنش كرد .
و نيز از هشام بن محمد شنودم كه خسرو پرويز داراى هجده پسر بود و بزرگترين آنان شهريار نام داشت كه « شيرين » او را بفرزندى پذيرفته بود . منجمان پرويز گفته بودند كه به زودى يكى از فرزندان او داراى پسرى خواهد شد كه نقصى در تن خواهد داشت و انقراض شاهنشاهى ساسانى بدست او و در زمان او خواهد بود . ازينرو پرويز پسران خود را از نزديك شدن بزنان منع كرده بود مدتى سپرى شد و هيچيك از پسران او اجازه نزديكى بزنان نداشتند تا اينكه شهريار بشيرين شكايت كرد و ميل و علاقهء خود را بزن اظهار داشت و اجازه خواست كه زنى به اختيار او گذارند و الا خود را هلاك خواهد كرد . شيرين بوى پيغام داد كه نميتواند زنى در اختيار او گذارد مگر زنى باشد كه از زشتى و پستى كسى ميل نزديكى به او نكند . شهريار پاسخ داد هر زنى كه باشد براى او يكسان است . پس شيرين كنيزى را كه حجامتش ميكرد نزد شهريار فرستاد گفته‌اند اين كنيز از اشراف زادگان و نجبا بوده است ولى چون شيرين برو خشم گرفته بود او را جزء زنان حجام قرار داد . چون كنيز بر شهريار داخل شد شهريار به او نزديكى كرد و كنيز از او به « يزدجرد » باردار شد . شيرين او را در جائى پنهان كرد تا يزدجرد از او متولد شد . مدت پنج سال نيز تولد او را پنهان داشت . پس از آن چون ديد كه پرويز بكودكان اظهار علاقه و ميل مىكند به او گفت آيا خشنود مىشود از اينكه يكى از فرزندانش را ببيند با اينكه از اين امر كراهت داشته است ؟ خسرو اجازه داد او را نزد وى بياورند . شيرين دستور داد تا كودك را خوشبو كردند و جامهء نيكو بر پوشاندند و او را نزد خسرو بردند . آن گاه شيرين گفت اين كودك يزدجرد پسر شهريار است .

[1] ايرانيان قديم براى هر يك از سى روز ماه نام جداگانه داشتند و بسيارى از نامهاى روزها با نامهاى ماهها يكى بود چنانكه مثلا مهر و آذر هم نام ماه بوده است و هم نام يكى از روزهاى ماه . )