با ابرهه و براى جنگ صف كشيدند ، ابرهه ارياط را براى مبارزه فراخواند و آمد و زوبين انداخت كه بر چهره ابرهه برخورد و آنرا دريد و بدين سبب او را ابرهه اشرم مىگفتند ، ابرهه با شمشير خود بر سر ارياط زد و او را كشت و حبشىها همگان مطيع ابرهه شدند و پادشاه ايشان شد ، نجاشى هم او را به پادشاهى يمن مستقر ساخت و چهل سال سلطان يمن بود .
ابرهه در يمن در شهر صنعاء صومعه اى ساخت كه مردم آنچنان كليسيايى نديده بودند و دستور داد در سراسر يمن ندا دهند كه بايد مردم براى حج و زيارت بان كليسيا بروند ، عربها اين كار را دشوار و ناهنجار شمردند و مردى از مردم تهامه شبانه وارد آن شد و آنجا پليدى كرد ، چون صبح شد مردم آن پليدى را ديدند ، ابرهه گفت خيال مىكنيد چه كسى اين كار را كرده است ؟ گفتند هيچكس جز كسى كه براى خانه يى كه در مكه است خشمگين شده باشد اين كار را نمىكند و اين براى آنست كه دستور به حج گزاردن براى اين كليسيا داده اى ، ابرهه در اين هنگام سخت خشمگين و آماده شد تا به مكه رود و كعبه را ويران كند و كس پيش نجاشى فرستاد و او براى ابرهه فيلى چون كوه استوار بنام « محمود » فرستاد و او به مكه حركت كرد و سر انجام او چنان شد كه خداوند در سوره فيل بيان فرموده است .
< فهرس الموضوعات > حبشىها و ويران كردن كعبه < / فهرس الموضوعات > حبشىها و ويران كردن كعبه [ 106 ] گويند ، چون خداوند ابرهه را نابود فرمود ، پسرش يكسوم در يمن پادشاه شد و او از پدرش ستمكارتر و نكوهيده روشتر بود ، نوزده سال بر يمن سلطنت كرد و درگذشت و پس از او برادرش مسروق پادشاه شد كه از او بدتر و نكوهيده تر بود .
< فهرس الموضوعات > سيف بن ذى يزن < / فهرس الموضوعات > سيف بن ذى يزن :
چون اين حال براى مردم يمن طولانى شد ، سيف بن ذى يزن حميرى كه از فرزندزادگان ذو نواس بود از يمن بيرون آمد و نزد قيصر روم كه در انطاكيه [ 107 ]

106 - اين عنوان با ذيل آن سازگار نيست ولى نخواستم چيزى از متن حذف كنم ( م ) . 107 - شهرى در نود و پنج كيلومترى غرب حلب در شمال سوريه حدود سيصد قبل از ميلاد ساخته شده و آثار قديمى آن باقى است .