گفت راست گفتى بجان خودم سوگند كه اين راى درست است . و از حران حركت كرد و از فرات گذشت و در تمام دهكده ها و شهرهاى شام از مردم استمداد كرد و آنان را براى قيام فراخواند ولى مردم از جنگ بيمناك بودند و از يارى مروان كنار مىگرفتند و فقط گروهى بسيار اندك با او همراهى كردند .
ابو عون از پى مروان خود را به شام رساند و آهنگ دمشق كرد و گروه بسيارى از مردم دمشق را كشت كه ميان آنان هشتاد تن از فرزندزادگان مروان بن حكم بودند :
پايان حكومت بنى أميه مروان از شام به مصر رهسپار شد . ابو عون هم از شام گذشت و خود را به مصر رساند ، مروان با سپاهيانى كه باو وفادار مانده و حدود بيست هزار تن بودند آماده شد و به مقابله ابو عون آمد و چون روياروى شدند و جنگ در گرفت ياران مروان پايدارى نكردند گروهى از ايشان كشته و ديگران بهزيمت شدند و به اطراف پراكنده شدند ، و مروان به سوى افريقيه گريخت و سواران به تعقيب او پرداختند ولى تاريكى شب مانع آن شد كه به مروان برسند و او در كشتى نشست و از نيل عبور كرد و به كرانه غربى آن رفت ، مروان كه از علم نجوم اطلاع داشت به غلام خود گفت ، اگر امشب را سالم بمانم سواران خراسان را چنان عقب خواهم راند كه به خراسان برسند .
مروان همانجا فرود آمد و مركوب خود را به غلامش سپرد زره خود را از تن در آورد زير سر نهاد و از شدت خستگى خوابيد ، مروان راهنمايى نداشت كه راه را باو نشان دهد و بيم داشت در بيابانها گم شود . يكى از همراهان ابو عون بنام عامر بن اسماعيل همچنان به تعقيب مروان پرداخت و به جايى رسيد كه مروان از نيل عبور كرده بود ، زورقى خواست و در آن نشست و از رود نيل گذشت و به جايى رسيد كه مروان خوابيده و به خواب سنگين فرورفته بود با شمشير او را زد و كشت . [ 452 ]

452 - طبرى و ابن عبد ربه نوشته‌اند مروان در بوصير مصر در جنگ كشته شد ، ر . ك ، عقد الفريد ، ج 4 ص 470 چاپ مصر و ترجمه تاريخ طبرى به قلم آقاى پاينده ص 4643 . ( م )