سر بست و به منادى خود دستور فرمود ندا دهد اى مردم چه كسى جان خود را به خدا مىفروشد و مردم آماده شدند و به على ( ع ) پيوستند و همراه ايشان به شامىها حمله فرمود آنچنان كه پرچمهاى شاميان را عقب راند و شامىها با رسوايى چنان عقبنشينى كردند كه معاويه براى گريز اسب خود را خواست و منادى معاويه به شامىها گفت اى مردم كجا مىگريزيد ؟ پايدارى كنيد كه فتح و شكست در جنگ نوبت به نوبت است و شامىها دوباره دور معاويه جمع شدند و بر عراقىها حمله آوردند .
معاويه به عمرو عاص گفت افراد قبيله هاى عك و اشعرىها را پيش بفرست زيرا آنان نخستين گروههايى بودند كه در اين بار گريختند ، عمرو عاص پيش ايشان آمد و پيام معاويه را بايشان داد ، مسروق عكى فرمانده ايشان گفت منتظر باشيد تا من پيش معاويه بروم و برگردم و نزد معاويه آمد و گفت براى قوم من دو ميليون درهم عطا مقرر كن باين شرط كه هر كس از ايشان كشته شود پسر عمويش جاى او را بگيرد ، معاويه پذيرفت و او پيش قوم خود برگشت ، و اين خبر را بايشان داد و آنان پيش افتادند ، قبيله عك با قبيله همدان به سختى درگير شدند و شمشير درهم نهادند ، عكىها سوگند خوردند كه پشت به جنگ نخواهند كرد تا همدانيها بگريزند و همدانيها هم چنان سوگندى خوردند ، عمرو عاص به معاويه گفت شيران با شيران روياروى شده‌اند و من هرگز چون امروز نديده‌ام .
معاويه گفت اگر همراه تو قبيله ديگرى چون عك و همراه على ( ع ) قبيله ديگرى چون همدان بودند هر آينه نيستى و نابودى بود . و معاويه براى على ( ع ) چنين نوشت ، « بسم الله الرحمن الرحيم ، از معاوية بن ابو سفيان به على بن ابى طالب ، اما بعد خيال مىكنم كه اگر تو و من مىدانستيم كه جنگ باين جا مىكشد بر خود چنين ستمى روا نمىداشتيم ، هر چند ديگران بر عقل ما پيروز شدند ولى هنوز چيزى از آن باقى مانده است و شايسته است كه بر گذشته پشيمان شويم و نسبت به آينده اصلاح كنيم زيرا تو هم از زندگى همان اميد را دارى كه من و من هم از كشته شدن همان اندازه مىترسم كه تو ، به خدا سوگند لشكريان ناتوان و سست شده‌اند و مردان نابود شده‌اند و