كشته شدن ذو الكلاع :
گويند ، در يكى از اين روزها ذو الكلاع همراه گروهى از شامىها از قبايل عك و لخم بيرون آمد ، عبد الله بن عباس همراه قبيله ربيعه به مقابله او بيرون آمد و روياروى شدند ، مردى از قبيله مذحج عراق بانگ برداشت كه « اى خاندان مذحج بشتابيد و تند حركت كنيد » و آنان به قبيله عك حمله كردند و چنان شمشير بر شتران مىزدند كه از پا در مىآمدند و مىافتادند ، ذو الكلاع فرياد برآورد كه اى قبيله عك همچون شتران بزانو بنشينيد .
مردى از خاندان بكر بن وائل بنام خندف به ذو الكلاع حمله كرد و با شمشير چنان بر شانه اش زد كه زره را دريد و شانه اش را جدا كرد و ذو الكلاع در افتاد و مرد و چون ذو الكلاع كشته شد افراد قبيله عك پايدارى و در برابر شمشيرها ايستادگى كردند و تا هنگام شب همچنان پايدار ماندند .
عراقىها و شامىها در جنگ صفين چون از جنگ برمىگشتند هر يك به اردوگاه ديگرى مىرفت و كسى متعرض كسى نمىشد و كشتگان خود را از ميدان بيرون مىبردند و دفن مىكردند .
گويند ، على ( ع ) اعلام فرمود كه با همه لشكر خود و تمام مردم به جنگ شامىها خواهد رفت و جنگ خواهد كرد تا خداوند ميان او و آنان حكم فرمايد . و مردم از اين جهت سخت ترسيدند و گفتند تا امروز كه گروهى از اين سو به جنگ گروهى از آن سو مىرفتند چنين بود اگر قرار باشد هر دو سپاه درگير و روياروى شوند عرب نيست و نابود خواهد شد .
على ( ع ) از جاى برخاست و خطاب به مردم چنين گفت « همانا كه شما فردا همگى با اين قوم روياروى خواهيد شد ، امشب بسيار نماز بگزاريد و فراوان قرآن تلاوت كنيد و از خداوند پايدارى و عفو بخواهيد و با آنان بطور جدى روبرو شويد . كعب بن جعيل چنين سرود .
« امت به كار شگفتى در افتاده است و فردا پادشاهى از كسى است كه پيروز شود . من سخنى راست و خالى از دروغ مىگويم كه فردا سرشناسان عرب نابود مىشوند » .