آن تازه گرديد و باز نامش بر زبانها و قرعه تصحيحش بمناسبت سنخيّت و اشتراك در صفت مهجورى و گمنامى بنام اين بنده افتاد، تا بخشى از سرمايه فرصت وقت را در راه اين مقصود خرج و يادگارى از آثار قديم را كه نسبتى با آن دانشمند بزرگ ايرانى دارد احياء و تقديم محضر دانشمندان جهان كردم.

اميد است كه در پيشگاه ارباب معرفت اين خدمت مقبول و سعى نگارنده مشكور افتد و دوستان ادب اگر در ميان هفتاد عيب يك هنر بينند بمضمون اين ابيات عمل كنند:

هر چند با وجود حجج اقناعيّه كه عنقريب بنظر خوانندگان ميرسد، هنوز خاطر در صحّت انتساب اين كتاب بشيخ بزرگوار سكون و آرام ندارد و ذهن كنجكاو دير باور در اين باره خالى از دغدغه و تشويش نيست و بالجمله دل بر صدور اين تأليف از شيخ رئيس قرار نمى‌گيرد- و ليكن بهمين اندازه كه بدو انتساب دارد و هنوز دليل معارض قطعى كه خلاف اين امر را بيقين اثبات كند در دست نيست، نگارنده را از انجام دادن اين خدمت كمال خرسندى و خوشوقتى حاصل است.

مضمون گفتار حكيمانه خود شيخ رحمه اللّه در امثال اين گونه امور نيز بهترين سر مشق و دستور است: