براى هر بيضه يك زوج ماهيچه‌ [1] مى‌باشد.

براى زنان يك زوج ماهيچه- يعنى براى هر بيضه (تخمدان) يك فرد ماهيچه- كفايت مى‌نمايد زيرا بيضه زنان- همانند بيضة مردان- آشكار و آويزان نيست.

فصل بيست و چهارم: تشريح ماهيچه‌هاى مثانه‌

بدان، بر دهانه مثانه، ماهيچه‌اى‌ [2] به دور آن حلقه زده و رشته ليفى آن بر دهانه مثانه پهن گرديده است، فايده اين ماهيچه، نگه دارى پيشاب در مثانه تا زمان اختيار مى‌باشد پس آن گاه كه (به شخص احساس دفع پيشاب دست دهد) اراده ادرار نمايد، ماهيچه از نگه داشتن شل گردد و ماهيچه‌هاى جدار شكم نيز بر مثانه فشار وارد نمايند، در نتيجه پيشاب به كمك نيروى دافعه به بيرون مى‌جهد.

فصل بيست و پنجم: تشريح ماهيچه‌هاى آلت تناسلى‌

ماهيچه‌هاى حركت دهنده آلت جنسى در مردان دو زوج مى‌باشند، دو ماهيچه از يك زوج آن در دو طرف آلت كشيده مى‌باشد، پس آن گاه كه كشيده شوند، مجراى آلت گشاده و باز مى‌گردد در نتيجه منفذ خروجى آن راست مى‌شود و منى به آسانى در آن عبور مى‌نمايد و زوج ديگر از استخوان شرمگاه رويش مى‌يابد و به بيخ آلت به نحو اريب متصل مى‌گردد، پس آن گاه كه بطور متعادل كشيده گردد، آلت به صورت مستقيم راست مى‌شود و اگر زياده از آن كشيده گردد، آلت به سوى عقب (نزديك به شكم) مايل مى‌شود و اگر به يك سمت دچار كشيدگى گردد آلت به همان سمت مايل مى‌شود. [3]

[1] ماهيچه دارتوس (Dartos( در ديواره اسكروتوم (بيضه)، و ماهيچه كرماستر، (Cremaster( عضله كرماستر (معلقه) از الياف تحتانى عضله مايل داخلى منشأ مى‌گيرد. (ضروريات آناتومى اسنل، ص 104 و 370).

[2] اسفنكتر پيشاب راه (Sphincter Urethrae( مبدا: فاسيا و شاخه پوبيس انتها: پيشابراه را احاطه كرده و به جسم پرينه آل متصل مى‌شود عمل: پيشابراه غشايى را تحت فشار قرار مى‌دهد. (ضروريات آناتومى اسنل، جدول 15- 3).

[3] چهار ماهيچه در مردان: 1- عضله سطحى پرينه (Superficial transverse Perineal muscle(؛ 2- عضله عرضى عمقى پرينه (Deep transverse Perineal muscle(؛ 3- عضله پيازى اسفنجى (Bulbospongiosus(؛ 4- عضله وركى- غارى (Ischiocavernosus(. )ضروريات آناتومى اسنل، جدول 15- 3)