الفصل الثانى‌/ فى أن الحد لا يكتسب ببرهان و لا قسمة 400

(در اين‌كه حد با برهان و تقسيم كسب نمى‌شود)

الفصل الثالث‌/ فى أن الحد لا يقتنص أيضا بالقسمة و الاستقراء، و تأكيد القول فى هذه 416 الأبواب و فى مناسبة بعض البراهين مع الحدود و تنبيه بعض البراهين على الحدود

(در اين‌كه حد از راه تقسيم و استقراء نيز به دست نمى‌آيد و تأكيد سخن در اين باب، و در مناسبت بعضى براهين با حدود و آگاهيدن بعضى براهين بر حدود)

الفصل الرابع‌/ فى مشاركة اجزاء الحد و أجزاء بعض البراهين و كيفية الحال فى توسيط 432 الحدود و توسيط أصناف العلل‌

(در مشاركت اجزاء حدّ و اجزاء بعضى براهين، و كيفيت حد اوسط قرار گرفتن حدود و حد اوسط قرار گرفتن انواع علل)

الفصل الخامس‌/ فى تفصيل دخول أصناف العلل فى الحدود و البراهين ليتم الوقوف به على 445 مشاركة ما بين الحد و البرهان‌

(در تفصيل دخول اصناف علل در حدود و براهين تا اين‌كه از اين طريق بر مشاركت بين حد و برهان وقوف حاصل شود.

الفصل السادس‌/ فى الاشارة الى ان اكتساب الحد هو بطريق التركيب 463

(در اشاره به اين‌كه حد از طريق تركيب اكتساب مى‌شود)

الفصل السابع‌/ فى ان طريقة القسمة نافعة أيضا فى التحديد. و كيفية ذلك، و فصيل طريقة 472 التركيب و ما فيها من قلة الوقوع فى تضليل الاسم المشترك‌

(در اين‌كه روش تقسيم، در تحديد سودمند است، و در كيفيت اين امر؛ و در تفصيل روش تركيب، و در كيفيت تقليل خطاى ناشى از اسم مشترك در آن).

الفصل الثامن‌/ فى الانتقاع بقسمة الكل إلى الاجزاء، و تمام الكلام فى توسيط العلل المنعكسة 482 و غير المنعكسة و تحقيق الحال فيه‌

(در سود بردن از تقسيم كل به اجزاء، و اتمام سخن درباره‌ى حد اوسط قرار دادن علل منعكس و غير منعكس، و تحقيق چگونگى آن)

الفصل التاسع‌/ فى تحقيق ما أورده المعلم الاول فى معنى توسيط العلل و محاذاة مذهب 493 كلامه فيه مع الايضاح‌

(در تحقيق آنچه معلم اول در معنى توسيط علل آورده، و سير موازى با مذهب او در اين مطلب همراه با توضيح آن)

الفصل العاشر/ فى خاتمة الكلام فى البرهان 501

(خاتمه‌ى سخن در برهان)

يادداشت‌ها 509