اين نسخه بخط نستعليق بسيار خوانا و زيبا و بقطع بيست سانتيمتر طول و دوازده سانتيمتر عرض مى‌باشد. تعداد صفحات آن 36 و هر صفحه داراى 36 سطر است. رسم الخط آن قديمى و گاهى بجاى هاء مختفى «ياء» بآخر كلمه افزوده شده است مانند «كى» بجاى «كه»، و گاهى كه و چه بصورت «ك» و «چ» نوشته شده، مانند زيرا ك و هر چ و قانون دال و ذال نيز در بعض موارد رعايت شده است، مانند دهذ و دانذ و غيره.

در مقابله اين نسخه با نسخ ديگر هر كلمه يا عبارتى كه در نسخه اصل بوده و در نسخ ديگر يا در بعضى از آنها نبوده ميان دو قلاب [] گذارده شده و در ذيل صفحات به نسخ ديگر اشاره شده است و هر كلمه يا عبارتى كه در نسخ ديگر يا در بعضى از آنها بوده ولى در نسخه اصل نبوده ميان قوسين () قرار داده شده و در پائين صفحات به نسخ ديگر اشاره شده و در هر جا كه كلمه يا عبارتى در نسخ ديگر بانحاء مختلف ذكر شده آن كلمه يا عبارت نسخه اصل در ميان گيومه «» گذارده شده و در ذيل صفحات باختلاف نسخ اشاره گرديده است.

نسخه آستانه‌

(علامت اختصارى آ)- اين نسخه از روى نسخه خطى كتابخانه آستانه قدس رضوى بوسيله يكى از اهل علم بنام حسن محمد تقى تفرشى در تاريخ بيستم ديماه 1310 استنساخ شده است‌ [1].

نسخه مزبور باين عبارت «چنين گويد مصنف اين رساله كه فرمان پادشاه وقت زاده اللّه علا و نفاذا در حق اين ضعيف چنان است كه اين رساله را

[1] - اين نسخه متعلق باستاد دانشمند جناب آقاى سيد محمد مشكاة است كه با كمال سخاوت در اختيار اين جانب گذارده و موجبات امتنان و تشكر ارادتمند خود را بيش از پيش فراهم فرموده‌اند.